Zorgzoekende burgers behandeld als wereldvreemden die je online moet pamperen

Met een overkill aan informatie houden we ze weg van onze overvolle loketten, lijken sommige gemeentes te denken.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

[door Ron Lubbers]

Bij het zorgloket van een middelgrote stad in Twente komen sinds 5 januari dagelijks ruim 200 vragen binnen over de veranderingen in de zorg. De grootste piek lijkt helaas nog niet over te zijn.

Welkom bij de decentralisatie van gezondheidszorg in Nederland.

Torenhoog

Het is januari 2015. De transitie en decentralisatie in de zorg bevinden zich in een cruciale fase. Met man en macht proberen we te voorkomen dat ons land wordt opgeslokt door de torenhoge kosten in de gezondheidszorg. Op dit moment gaat ruim 30 procent (75 miljard euro) van de rijksoverheidsuitgaven op aan de gezondheidszorg. Wanneer de regering, bestaande uit welk kabinet dan ook, niks doet, zullen de kosten verder oplopen. In dat geval zal in 2040 de helft van de begroting opgaan aan de gezondheidszorg. Ik ga ervan uit dat we de subsidie voor de mooie dingen in onze samenleving zoals muziek, theater en kunst dan wel kunnen vergeten, om nog maar niet te spreken over het door de lokale overheid gefinancierde trapveldje voor mijn dan pasgeboren kleinzoon.

Door het uitblijven van tijdige en adequate besluitvormingen van Rutte II, zijn gemeenten nu ongewild verwikkeld in een ongekende race tegen de klok, waarin ze meer dan hun uiterste best doen, om de veranderingen in de zorg tijdig, duidelijk en volledig te communiceren naar hun achterban.

Wachtrijen

De veranderingen brengen een enorme stroom aan vragen ter weeg. Om alle burgers naar behoren te informeren en wachtrijen tot aan het kantoor van de burgemeester te voorkomen, zoeken gemeenten naar online oplossingen. We kunnen vanuit onze luie stoel met de tablet in de hand antwoord krijgen op relevante vragen als: ‘Waar kan ik terecht voor thuiszorg?’ En ‘Krijgt mijn zoon met pdd-nos nog extra begeleiding?’ Helaas lijken ook een aantal gemeenten onder de druk van de lokale politiek enigszins door te slaan. Geheel onbedoeld zijn sommige gemeenten burgers gaan zien als Google-vreemde personen die je online moet pamperen met antwoorden op alles wat ze maar te binnen schiet. Zolang we ze voorzien van een overdaad aan informatie houden we ze weg van onze overvolle loketten en redden ze zichzelf, lijkt hierbij de gedachte.

82-jarige buurvrouw

Wanneer ik met de, helaas vaak voorkomende, vraag ‘ik ben eenzaam, kan ik hulp krijgen?’ online aanklop bij een gemeente aan de IJssel, krijg ik het advies contacten te leggen via schoolbank.nl. Best een leuke website voor als je net van school komt en je weer contact wilt met je liefje van de brugklas, maar ik vraag me af of dit ook het antwoord is dat mijn 82-jarige buurvrouw zoekt. Haar kinderen wonen ver weg en ze is slechts op zoek naar iets meer aanspraak. Ik vraag me overigens ook af of de gemeente gaat ondersteunen als het mijn buurvrouw niet lukt om op schoolbank.nl de meisjesklas van 1946 van de heilige Franciscusschool te vinden.

Ik vervolg mijn speurtocht naar online oplossing en kom uit bij een gemeente in het zuiden van het land. In de goedbedoelde drang de burger te informeren en weg te houden van het loket staan werkelijk alle bedenkbare vragen op een site van de betreffende gemeente. Zo informeren ze uit naam van de gemeente onder meer over de kans op het verliezen van een slijmprop tijdens de bevalling en kun je bij ze terecht voor tips om plezierig te vrijen.

Nuchterheid

Gelukkig is er ook een hoop positiefs te roepen over gemeenten die hun burgers niet opschepen met non-info. In het noorden blijkt nuchterheid nog een gemeengoed. Wanneer ik de site van een kleine gemeente in Groningen bekijk, voel ik me serieus genomen. Vragen als ‘Ik heb (kortdurend) hulp nodig thuis. Bij wie moet ik zijn?’ en ‘Bij welke organisatie werkt de vertrouwenspersoon?’ komen meteen naar voren en geven een kort maar volledig antwoord. In Twente hebben 14 gemeenten samen een online vraagbaak waar burgers terecht kunnen met hun vragen die horen bij de gemeente waarin ze wonen. Wanneer ik naar hun gezamenlijke website ga, word ik eenvoudig naar mijn eigen gemeente geloodst en kan ik terecht met vragen over zorg, jeugd en werk.
Vragen en antwoorden die ook te vinden zijn in de Viva staan er gelukkig niet tussen.

Ron Lubbers is contentmanager SIR communicatie management.
 

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie