Het is gekomen omdat mijn tante 30 jaar geleden als souvenir een setje handgemaakte Afrikaanse olifantjes voor hem meenam. Mijn tante vond ze prachtig, mijn vader wat minder. Enigszins beteuterd keek hij dus toen hij het safaripapier van de souvenir afpelde. "Zus, wat moet ik hiermee?" "Neerzetten" zei mijn tante, en ontruimde een opvallende plek in zijn boekenkast en etaleerde de olifantjes. Die olifantjes staan er nog. Sterker nog, er staan er nu een hele boel. Het is inmiddels uitgegroeid tot een forse verzameling. Iedereen dacht namelijk dat mijn vader de olifantjes mooi vond. En iedereen koopt dus houten olifantjes voor hem. Mijn vader heeft nu een verzameling waar hij zijn leven niet vanaf komt
Natuurlijk had mijn vader vroegtijdig de houten olifantjes uit zijn kast kunnen halen. Hij had zo zelf kunnen voorkomen dat hij met een onbedoelde verzameling bleef zitten. Of zeggen dat hij voortaan gewoon sokken wilde, of doucheschuim. Maar geen houten olifantjes meer!
Identiteiten ontstaan. Soms met een opgezet plan. Soms onbedoeld. Als je niet oppast ben je "de man die houten olifantjes spaart". Dat kun je dus voorkomen.
• Denk goed na over wie je bent.
• Denk goed na over wie je wil zijn.
• Deel dit op een heldere manier met de buitenwereld!
• Schrap zo snel mogelijk niet kloppende onderdelen!
Door een beeld naar buiten te brengen dat klopt, trek je de juiste dingen aan. De juiste klanten, de juiste opdrachten en het juiste personeel. Dit vraagt om een hele uitgesproken identiteit. Want hij die uitgesproken is, wordt gehoord!
Met koninginnedag kwam ik twee gruwelijk lelijke houten olifantjes tegen. Die zijn voor pa! Triomfantelijk en met een flinke vleug voelbare ironie gaf ik ze aan mij vader. "Mooi, hé? Echt iets voor jou", dikte ik nog aan. "Prachtig jongen", spotte mijn vader. Met een twinkeling in zijn ogen zei hij tegen me dat ik ooit zijn geweldige collectie houten olifanten zou erven...
Groet Armijn
Studio Buffalo
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!