Elk mens een merk?

Mijn oude leermeester Rob Tania wees me eens op een betoog van de de bioloog Dick Hillenius waarin deze aangaf dat alles in de natuur reclame maakt. Bloemen met hun kleuren en geuren om hun stuifmeel te verspreiden, vogels met hun veren om te kunnen paren, zeeanemonen om te kunnen eten. In alle gevallen is er sprake van verleiding en vaak ook nog van verleiding met een verborgen doel.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

Ik moet hier soms aan denken als ik op Facebook zit. Omdat iedereen daar net als de bloemen en de dieren bezig is om zichzelf te adverteren,te verkopen aan familie, vrienden, kennissen en vage kennissen. Kijk ik eens lol kunnen maken met vrienden. Zie je wel wat voor boeiende artikelen ik lees, hoe goed ik kan fotograferen, of koken? Heb je wel gezien wat voor prachtig kind ik heb, hoe goed ik kan mediteren, wat voor geweldige reizen ik maak , hoeveel vrienden ik heb, ....en succes?

Andy Warhol, die nog hoofdzakelijk dacht in Massamedia zei al dat alle mensen hun “15 minutes of fame” nastreefden. Op Facebook doen sommigen dat elke 15 minuten. Ik had dit stukje al in de planning toen ik op een uitzending van de VPRO stuitte. Titel: de B.V.IK. Thema: Iedereen wil tegenwoordig of rijk, of beroemd, of beide worden. En liefst snel een beetje. Zelfs X-Factor coryfeeën als Eric van Tijn en Angela Groothuis spraken hun verwondering er over uit. Nu is de maatschappelijke druk om het net zo goed of liefst beter dan een ander te doen van alle tijden, maar onder andere aangejaagd door de al dan niet Social Media begint het steeds extremere vormen aan te nemen. Je moet op z’n minst een beetje bijzonder zijn, anders ben je een loser.

Jeff Jarvis van What Would Google Do heeft een nieuw boek Public Parts waarbij hij de nieuwe mens bejubelt. Ik krijg daarbij steeds meer het gevoel met een dweper in plaats van een wetenschapper van doen te hebben. Hij krijgt dan ook tegenstand van Evgeny Morozov (Profiel op TED) die de vloer met het nieuwe boek aanveegt. Hij noemt Jarvis een utopist, altijd al een gevaarlijk soort, die de negatieve impact waarmee de ontwikkelingen, ook, gepaard gaan onderschat. Gezeur van oude mannen? Ik dacht het niet. De VPRO-documentaire voert wat hijgerige jonge dwepers ten tonele, maar ook een aantal mensen van half twintig die waarschuwen voor de bijna onmenselijke zware druk die de B.V.IK op vooral jongeren legt.

En die er hevig voor pleiten de eigen authentieke persoonlijkheid niet door de - social - media te laten vermorzelen.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie