Google Glass als social experiment

Binnen

Ik vond Google Glass binnen leuk maar niet direct nuttig. Op mijn werk en thuis zijn laptops, tablets en mobieltjes binnen handbereik. Die devices voorzien prima. Dus ik heb Glass veel buiten opgezet. Omdat ik veel binnen ben halveerde hierdoor wel mijn Glass Explorer tijd :-)

Op de fiets naar de stad

Gewoon maar even op de fiets de stad in dan. Net als in Google Now ontbreekt in Google Glass de Nederlandse taal. Omdat Glass een voice gestuurd apparaat is, maakt dat bediening soms erg lastig. Probeer in het Engels maar eens een Nederlandse straatnaam uit te spreken.

Als je eenmaal aan het navigeren bent, door bijvoorbeeld te navigeren naar iets algemeens als "nearest bakery", dan werkt het geweldig. De navigatie in Glass is volgens mij een van de beste apps. Foto’s en video’s schieten werkt ook extreem simpel en goed. Ik weet niet of we er een tekort aan hebben, maar ik verwacht dat het aantal gedeelde foto's en clips zal exploderen als een wearable als Glass groot wordt.

In de auto naar werk

Hier navigeer ik niet, ik weet de weg. Wat ik wel veel doe is bellen. En dat doe je voicegestuurd met Glass. De kwaliteit van telefonie in Glass vond ik niet zo goed. Met het meegeleverde oortje ging het iets beter, maar mijn gesprekken gingen beter met mijn smartphone. Wat in de auto wel goed werkte waren voice commands. Gewoon even vragen wat voor weer het wordt, en je krijgt antwoord, werkt geweldig.

Boodschappen doen

In het wild, bijvoorbeeld tijdens het boodschappen doen, heb ik de meest spectaculaire ervaringen met Glass opgedaan. Ik ben door erg veel wildvreemde mensen aangesproken. Ik probeer iedereen te vertellen wat het is, maar dat lukt niet altijd. Jonge mensen kennen het vaak al.

Verassend veel mensen voelen zich geïntimideerd, vragen je hem soms zelfs af te doen. Of te stoppen met filmen (terwijl je niet filmt). Mensen vragen je ook gewoon of je ze het op mogen. Het is een kostbaar apparaat, dus dat doe ik niet als ik ze niet ken. Word je ook niet in dank afgenomen. Ik heb ook al stickers gezien die Glass dragers verbiedt de winkel in te lopen.

In de supermarkt betrapte ik mijzelf erop dat ik door mijn Glass mijn handgeschreven boodschappenlijstje las.

Dat bracht mij wel tot het besef dat in dit soort triviale dagelijkse dingen kansen gaan komen. Je hebt natuurlijk boodschappenlijstjes en vergelijkings-apps. Maar ik verwacht dat dit soort functies op devices als Glass vele malen succesvoller kunnen worden.

Sociaal experiment

Spraak is dus essentieel voor de bediening van Glass. Je kunt het met touch bedienen maar zal snel tegen beperkingen aan lopen. De luidspreker van Glass maakt contact met je schedel. Hierdoor volstaat een extreem laag volume; Wat Glass tegen je zegt is bijna niet te horen door omstanders.

Wat jij tegen Glass zegt horen mensen wel degelijk. Je praat tegen een device wat je niet goed ziet. Het zal voor veel mensen lijken alsof je tegen jezelf praat, of tegen het niets. Dit is wel even wennen. Zowel voor de drager als de omgeving. 

Verder is Glass een onderdeel van je uiterlijk. De wereld van het uiterlijk (mode) is een wereld op zich, en daar gaan wearables als Glass onderdeel van uitmaken. Ik verwacht dat een succesvolle zichtbare wearable minimaal even modieus als technisch capabel is. Als ik zie wat er aan wearables op de markt komt, dan denk ik dat hier nog vele stappen gezet moeten worden.

Zakelijke toepassingen

De zakelijke markt heeft minder sociale aspecten te overwinnen. Een helm van een bouwvakker is niet modieus, wel functioneel. Als je het nodig hebt voor je werk, dan gebruik je het. Misschien dat daarom de eerste grote succesvolle toepassingen voor Google Glass in de zakelijke markt liggen?