Wat begon als een kleine actie van de in Nederland woonachtig Deense ontwerpster Nadia Plesner begint te verworden tot een interessante case over auteursrecht en imago.
Het idee: Het is niet moeilijk om op de omslag van een hip tijdschrift te komen. Draag in de ene hand een design handtas en in de andere hand een gedrocht van een hondje. Waarom dit dan niet combineren met een van de meest mensonterende situaties in de wereld, de burgeroorlog en honger in Darfur?
Nadia Plesner visualiseerde dit door middel van een affiche en T-shirt (klik afbeelding voor een vergroting). Deel van de opbrengsten gaat naar de organisatie Divest for Darfur. Mooi uitgevoerd, leuk gedaan maar de actie zal weinig mensen opgevallen zijn.
Totdat de volgende brief van het Franse modeconcern Louis Vuitton bij Nadia Plesner op de mat viel:
‘Although we applaud your efforts to raise awareness and funds to help Darfur, a most worthy cause, we cannot help noticing that the design of the Simple Living Products includes the reproduction of a bag infringing on Louis Vuitton’s Intellectual Property Rights, in particular the Louis Vuitton Monogram Multicolore Trademark to which it is confusingly similar. We are surprised of such a promotion of a counterfeit bag.’
‘As an artist yourself, we hope that you regognize the need to respect other artists’ rights and Louis Vuitton’s Intellectual Property Rights which include the Louis Vuitton Monogram Multicolore trademark.’
En inderdaad, de handtas lijkt erg veel op die van Louis Vuitton.
Het LV-logo is in het ontwerp van de Deense ontwerpster SL geworden, wat staat voor ‘Simple Living’, de naam van de actie.
Nadia Plesner ontkent de schending in een brief aan Louis Vuitton:
‘However, I must inform You, that the bag in my drawing is inspired by - and refers to - designers bags in general – not a Louis Vuitton bag.
If you take a closer look, you will also notice, that the pattern in my drawing is not the pattern which is used in the design of a Loius Vuitton bag.
The name Louis Vuitton is in no way mentioned or referred to, neither in my drawing, nor in the campaign as such.’
Een actie die zich begaf aan de randen van het internet begon opeens groot nieuws te worden. Het bericht werd viraal en gaat op het moment de wereld over. Afgaand op berichten en commentaren wordt vooral de houding van Louis Vuitton als hautain gezien. Maar er zijn ook geluiden pro Louis Vuitton te horen.
Wat ontzettend stom van Louis Vuitton, zonder de aanklacht zou nauwelijks iemand van de actie gehoord hebben, was mijn eerste reactie.
Designer-gadgets worden veel illegaal gekopieerd en de strijd daartegen lijkt me terecht. Maar om zo uit te pakken tegen een kleinschalig nobel initiatief gaat mij te ver.
De vergelijking met Andy Warhol’s Campbell’s soepblik-portretten dringt zich op. Of de replica’s van de concentratiekampen in Auswitsch gebouwd met Legostenen.
Is het een handige actie van het Franse modemerk?, vroeg Jeremiah Owyang van Forrester Research zich ook af. Hij kwam afgelopen weekend met een scherpe analyse.
Volgens Owyang heeft Louis Vuitton vier opties:
1 - Juridisch pad blijven volgen zoals is ingezet
2 - De campagne van Nadia Plesner ondersteunen
3 - De focus op deze specifieke case verleggen naar een discussie over de principiële kant van de zaak
4 - Aanklacht intrekken en overgaan tot mediastilte
Voor optie 1 en 4 lijkt me het nu te laat en deze zullen resulteren in nog meer negatieve publiciteit. Zelf ben ik een voorkeur voor optie 3, maar wat voor baat heeft het Franse modemerk hierbij, kun je je afvragen. De volgende keer zal het een merk zijn zoals Rolex of Gucci.
Aan het einde van deze maand vindt er een gesprek plaats tussen de advocaten van de twee partijen en ik heb zo’n idee dat het uitkomt op het stopzetten van de actie van Nadia Plesner in ruil voor een aardige donatie aan de organisatie Divest for Darfur.
Wat vinden onze communicatiespecialisten van deze case?
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!