Ode aan de misfits

Steve Jobs liet een geweldig bedrijf achter. Ergens in de levensloop van het bedrijf tipte het tegen een punt aan waarna het zich ontvouwde tot inderdaad grootsheid. En dat was dat Jobs de tegenwoordigheid van geest had ‘ja’ te zeggen tegen een reclamecampagne die zou uitgroeien tot mythologische proposities. De #039;Think Different'">'Think Different'-campagne was een ode. Een bewieroking van de ‘misfits’. Want de gekken die zo gek zijn dat ze denken de wereld te kunnen veranderen zijn degenen die het doen. *pinkt traantje weg*

Ik wil het hier nu niet hebben over de impact die de campagne had op het publiek, en vooral op medewerkers van Apple (Internal Branding), maar op de vergissing dat de misfits de wereld veranderen.
Het is wel waar dat belangrijke veranderingen achteraf bezien door misfits blijken gerealiseerd te zijn, maar dat is niet de verdienste van die misfits, maar puur toeval. Dat leg ik graag uit.

Bas Haring hoorde ik een mooi verhaal vertellen. Dat gaat over de Flevopolder. Dat was ooit zee en door indijking kwam het droog te liggen. Het duurde even voordat die modder leefbaar terrein werd, maar al snel gingen er plantjes groeien. En al heel snel daarna kwamen er konijnen in het splinternieuwe landschap. Bas Haring vroeg zich af hoe die daar zo snel gekomen waren. Een boswachter wist hem te vertellen dat die konijnen de twee kilometer vanaf het vasteland gezwommen hadden. Maar hoe wisten die konijnen dat er nieuw land was? Dat kun je als konijn namelijk helemaal niet zien liggen. Dat wisten ze ook helemaal niet. Vóór de gelukkige konijnen die Flevoland bereikt hadden, hadden al generaties konijnen de oversteek gemaakt naar een Fevopolder die er nooit lag, en dus verdronken waren. Maar waarom gingen die konijnen dan blind zwemmen? Omdat het misfits waren. Letterlijk was er voor hun geen plaats. Ze pasten niet meer onder hun soortgenoten.

Waarom schrijf ik dit stukje? Omdat ik een lans wil breken voor het idee dat we àlle misfits bewieroken. Al die mensen die -ook maar door toeval- niet mee kunnen in de maatschappij zoals die is. Die daarom naar de randen daarvan gedreven worden en -groepsdieren als we zijn- daarom een leven leiden met veel lijden, op zoek. Op zoek naar uiteindelijk iets dat er niet voor ze is. Ja, op die enkeling na die toevallig heel veel geluk heeft.

Onze maatschappij wordt echt mooier als we ook al die andere misfits een ode brengen. Niet omdat ze iets gepresteerd hebben. Maar omdat ze niets gepresteerd hebben. Probeer het maar eens in gedachten. En beoefen het regelmatig. Ook de misfit in jou heelt zich dan. Niet omdat het weggaat, maar omdat het zich opgenomen weet in een veel bredere context die liefde is.

Nou, welk bedrijf maakt hier een campagne van?