Waar onze kinderen vroeger nog indrukwekkende doopnamen kregen -we noemen een Theodor, Lodewijk of Elisabeth- kan het tegenwoordig niet basic genoeg. Meisjes heten Puck, Lot of Jip. Jongens Daan, Pim of Mees. Geen letter teveel. Alsof het binnenroepen voor het avondeten hiermee makkelijker is. Combinaties van kort zijn overigens er ook. Onlangs slaande ruzie met mijn vrouw over de naam van een nieuwe vriend. Evert dacht ik verstaan te hebben, zij wist toch 100% zeker dat het Jaap was. Bleek het Evert-Jaap. Het zijn gekke tijden.
De trend naar kort en krachtig is het restaurantwezen ook niet voorbij gegaan. Het is vooral Kas, Vloed, Put, Sluis en Braai wat de klok slaat. Goed voor de tijdsgeest maar waardeloos bij Scrabble. Daarbij komen die namen regelrecht uit de Van Dale en zijn als merk moeilijk te claimen. Je kunt er dus wel lekker op los versimpelen. Maar het Benelux Merkenregister eist terecht een beetje onderscheidend vermogen. De gewiekste marketeer laat zich niet uit het veld slaan, en verandert gewoon een letter: Zekur, Bewuzt, Zigt. Het mooie van twee werelden, lekker eenvoudig en toch zo uniek.
Er dient zich dan echter direct het volgende probleem aan: Google kan je met de beste wil van het wereldwijde web niet meer vinden. Maar daar heeft dan de reclamemaker weer een oplossing voor: reclame met spellingsles. ‘Ga snel naar Zekur.nl. Zekur met een u’. Of, ‘Kies Bewuzt met b, e, w, u, z, t’. Een sterk staaltje paard achter de wagen spannen.
De meest besmettelijke variant onder de gekkenamenziektes is overigens de Q-koorts. De merkenwereld werd de laatste jaren opgeschrikt door een griezelige uitbraak: Qurrent, Qredits, Fonq, Marqt, Binq, Bunq. Het merkenregister ontvangt ze met open armen. Maar in de praktijk zijn ze rampzalig, weet ik uit ervaring: ‘Goedemorgen meneer van der Leeg’. ‘Momentje nog meneer van der Leek’. ‘Volgende patiënt, meneer van der Leco?’ Traumatisch.
Moraal van het verhaal is dus: hou het lekker simpel. Of zoals ze bij een Frans restaurant in Veenendaal zeggen: ‘Zimpel, met een z’.
Deze column verscheen vandaag ook in Het Parool.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!