Woensdag 11 juli 2007 berichtte Willem-Albert Bol op Molblog over de vele buitenlandse overnames van Nederlandse bedrijven, naar aanleiding van de aangekondigde overname van Numico door het Franse Danone. Gisteren berichtte NRC Handelsblad, weer over dit fenomeen . Inderdaad een actueel thema.
Als Nederlanders blijken we niet zo zuinig te zijn op onze nationale bedrijven, in tegenstelling tot omringende landen. Is dit goed, of juist niet? Wie het weet mag het zeggen. Wel wordt steeds duidelijker dat meer dan ooit winstmaximalisatie op de voorgrond treed als drijfveer om een bedrijf draaiende te houden. Verder is een tendens waarneembaar bij beursgenoteerde bedrijven dat de aandeelhouders (shareholders) koning zijn en stakeholders (bijvoorbeeld klanten en personeel) er maar bij lijken te hangen als noodzakelijk kwaad. Lange termijn strategieën zijn taboe. Daarmee is de winst op korte termijn en dus de ook de aandeelhouder niet gediend. Veelal is kortzichtigheid troef en lijken bedrijven soms eerder op warme broodjes, dan ondernemingen. Vaak wordt met de mond het tegenovergestelde gepredikt, maar de praktijk is anders.
Een klinkend voorbeeld is de actie van het hedgefund TCI inzake de ABN Amro Bank. Ook al kan deze organisatie niet worden gezien als enige aanstichter van alle commotie rondom dé bank, wel kun je vraagtekens plaatsen bij de doelstellingen. Enerzijds een deel van je opbrengsten in charitatieve instellen steken (zie artikel in #039;s_Investment_Fund" title="The_Children's_Investment_Fund">Wikipedia). Anderzijds een bedrijf tot wanhoop drijven en daarmee klanten én personeel onzekerheid bieden met als doel het maximaliseren van de winstgevendheid. Ik vraag me af welke (marketing?)-filosofie hierachter steekt.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!