Toen ik ooit de overstap maakt van het pure marketingvak naar een gecombineerde marketing en communicatie-functie, gaf een nieuwe collega mij het groen boekje met de Woordenlijst der Nederlandse taal. ‘Altijd handig’, en zij keek mij betekenisvol aan.
Afgelopen week bezocht ik de jaarlijkse Praktijkdag Interne Communicatie in ’t Spant in Bussum en ik begreep weer waarom.
Honderden internecommunicatiedeskundigen bogen zich over de uitdaging van de toekomst – binnen is buiten. Want inderdaad, met alle sociale media kun je niet meer verwachten dat zaken die je intern communiceert, ook intern blijven. Zelf vond ik het een boeiende constatering dat ik daar met een omgekeerd doel zat. Hoe zorg je dat buiten weer binnen wordt? Want ‘het Rijks’ is natuurlijk permanent in de media, maar intussen zijn er wel twee keer zoveel medewerkers en meer communicatiemomenten dan ooit. En hoe houd je dan iedereen geïnformeerd en betrokken?
Verzekeraar Aegon heeft de internecommunicatieafdeling al afgeschaft en heeft zijn communicatieteam opgeleid om alle medewerkers te adviseren hoe zij ieder op zijn of haar manier hun rol en verantwoordelijkheid op het gebied van communicatie kunnen invullen. Dus geen afdeling communicatie van 30 man maar 2.500 medewerkers die communiceren, het hele personeelsbestand van de verzekeraar. Interessant!
En Eva Jinek deed het voortreffelijk. Met vrolijke en toch scherpe vragen wist zij het beste uit alle experts naar boven te halen.
En, niet onbelangrijk; de internecommunicatiedeskundigen van nu denken na wat hun toegevoegde waarde is. Met andere woorden; hoe je ‘accountable’ kunt zijn. Er werd zelfs een rekenlesje gegeven. Kortom een leerzame dag!
Maar waar ik naar luisterde deed pijn aan mijn oren. ‘Het wordt hoog tijd om te dialogiseren!’ Help?!? Dialogiseren. U bedoelt dat u vindt dat mensen met elkaar een gesprek moeten gaan voeren? ‘Maar daarvoor stop ik altijd even de thermometer in onderstroom.’ Gadver. ‘Want je hebt het hier wel over reversed engagement.’ Ofte wel, je collega’s moeten wel willen.
Mijn hemel. Dit waren de meest betrokken (interne-) communicatiedeskundigen van Nederland. Ongetwijfeld goed in hun vak en fantastisch voor hun organisatie. Maar zij vergeten wel een heel belangrijk ding: alles begint met woorden.
En het is onze rol als communicatiedeskundigen om goede woorden te kiezen en daarmee mooie, heldere zinnen te formuleren die iedereen (want binnen is buiten!) begrijpt. Woorden die een organisatie verder brengen. Die simpel in hun eenvoud de essentie aangeven. Het is onze taak om beeldspraken te formuleren die aan het denken zeten. Of zelfs hoop kunnen geven.
Kortom, woorden kunnen, goed gekozen en op de juiste manier uitgesproken, magisch zijn. En dan ben je als communicatiedeskundige geen rekenaar van je eigen toegevoegde waarde maar een tovenaar voor je organisatie.
En nog even voor de duidelijkheid: dialogiseren is geen correct Nederlands. Trap als communicatiedeskundige niet in de valkuil om mee te gaan in bedrijfsjargon, maar kies je woorden zorgvuldig. PS. Het groene boekje is gewoon nog te koop!
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!