Eind 2008, middenin de crisisperiode kwam het boek ‘The Future of Finance’ uit. Ik was benieuwd naar dit managementboek van Adjiedj Bakas en Roger Peverelli, een visionair en een marketinggoeroe. Dat economie op zijn gat kwam te liggen, wist inmiddels iedereen maar wat ik echt interessant vond, was de genoemde grensvervaging en internationalisering en daaruit voortvloeiende verschuivingen. Buitenlandse bedrijven komen het land in, de financiële markt moet zich weer verantwoorden en de regels worden eens goed onder de loep genomen. Hoe kan je bij de consument zoveel belasting vragen en het in banken stoppen die door wanbeleid in problemen zijn komen. Even later komt er in het nieuws dat ING miljarden subsidies krijgt maar jarenlang de belasting heeft ontweken, dat wekt geen vertrouwen. Banken als DSB overleven het niet en de verzekeringsindustrie verandert volledig.
Politiek wordt ook eens goed door elkaar geschud. Extreem rechts wint aan populariteit omdat 80% van de bevolking van mening is dat ze geen baan hebben omdat buitenlanders alles verziekt hebben. Overige 20% hoeft er echter niet over te pikkeren, het lost zichzelf op. De coalitie vormt waarschijnlijk een partij met VVD en PVV. Omdat Wilders behalve blaataperij weinig te melden heeft, bestuurt VVD het land, wat voor ons allemaal gunstig kan uitpakken. Weinig overheidsbemoeienis en een vrije economie waar vraag en aanbod de markt bepalen.
Als we puur naar de media kijken, dan onderscheidt het kaf van het koren door intelligente aanpassingen met daaruit voortvloeiende kostenbeheersing. Het handig gebruik maken van redacties door veel freelancers in te schakelen, advertentieafdelingen die alle titels tegelijk meenemen en zo de kosten drukken, managementteams die flink worden uitgedund en buitenlandse bedrijven ingezet om kosten te besparen.
Ook worden er andere initiatieven bedacht om omzet te creëren. Merken worden totaal uitgemelkt, waarom zou je van een goed merk geen verkoopmachine maken? Sanoma heeft ondertussen bijna al zijn cashcows omgetoverd tot webwinkelmerken, zo heb je ‘Linda’ tassen, ‘VT wonen’ accessoires en ‘Margriet’ reisset. Tv zenders zijn ook flink bezig om nieuwe verdienmodellen in te zetten. Uit angst voor digitale zenders als UPC zetten ze al flink wat productplacement in programma’s. Bij spotjes van ‘ik hou van Holland’ wordt de vraag gesteld; “hoeveel koste in 1997 een pak hagelslag?”. Een minuut later ziet de kijker de commercial van Hagelslag van C1000, de sponsor van het programma, met de communicatie: Hagelslag is in de aanbieding voor de prijs van toen. Ook geven steeds meer adverteerders magazines uit om content en distributie in eigen beheer te houden. Adverteerders worden uitgevers en uitgevers worden adverteerders.
Bakas voorspelde dat we in een tijd belanden waar iedereen prakkiseert en waar we terug gaan naar de basis van het leven. Hij noemde het “back to basics”, ik hou het liever op “back to renewed basics”.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!