De zes projectmanagers mogen skypen, twitteren, facebooken, LinkedIn-en, Tumblr’en, YouTube-en, whatsapp-en en meer – zo vaak en met wie ze maar willen. Wat levert dit op? Nieuwsgierig ben ik gaan kijken naar de laatste zestig minuten van hun experiment, een initiatief van KING Kennis in het groot.
Red Bull en sterke koffie had ze er doorheen getrokken, maar het was ook het inhoud van het experiment dat een overduidelijke impact had op deze projectmanagers. Gewend als ze zijn om te denken in uitvragen, aanbestedingsprocedures en beheersdocumenten was het wel even omschakelen geweest. Gebruik maken van 'the wisdom of the crowd', erkennen dat je het zelf ook niet weet en daarom je oor te luister legt bij de omgeving, in staat zijn om te luisteren wat mensen in de buitenwereld denken of vinden. "Een geweldige ervaring dat je niet alles zelf hoeft te doen." "Focus op de buitenwereld-die mindset hadden we eerder moeten hebben." "Een soort mini-orkaan maar dan zonder de schade". "95% van de mensen is gewoon bereid om belangeloos mee te werken."
Voor mij was vooral de 'eye opener' dat dit soort methodieken voor de gemiddelde projectleider echt onbekend terrein zijn. Ik merkte dat ook donderdagavond in de Openbare Bibliotheek in Amsterdam. Daar was een 'crowdsourcing-experiment' gehouden om een oplossing van het fietsparkeerprobleem te vinden. Ik zond daar zelf het idee van de Fietssmurf in, en uit de ruim 200 ingezonden ideeen was ik bij de top-25 beland. Lees mijn eerdere blog voor de inhoud van mijn idee.
De oogst van deze actie vond ik bijzonder en wederom een bewijs dat mensen van buiten als geen ander in staat zijn om echt 'out of the box' te kunnen denken. De oplossingen liepen uiteen van architectonische ingrepen, communicatie- en gedragsveranderideeen zoals bijvoorbeeld Led-verlichting die opgloeit bij elke binnenkomende fietser, waterbedriegertjes op het bibliotheekplein die voorkomen dat daar fietsen worden geparkeerd (want wie wil er nu een nat zadel?) en een airmiles-idee voor gemeentebreed fietsparkeren.
De beleidsambtenaar fietsparkeren van Stadsdeel Centrum en de stadsdeelvoorzitter Jeanine van Pinsteren moesten het toegeven: zoveel creativiteit hadden ze nooit binnen de muren van het stadsdeelkantoor kunnen ontketenen. Het enthousiasme en de betrokkenheid van de deelnemers ervaarden zij als een warme deken en een enorme impuls om met dit vraagstuk aan de slag te gaan.
Wat dan wel belangrijk is, is om de inbrengers van alle ideeen ook te danken en aangehaakt te houden tijdens het vervolgproces. Misschien wel in volgende ronden nieuwe vragen te stellen. Stadsdeel Centrum en de Bibliotheek deden dat goed. Maar de zes projectleiders in de Beurs van Berlage hadden daar nog wel een stevig leermomentje in, toen ze teruggekoppeld kregen dat de buitenwereld eigenlijk niet erg veel had gemerkt van een werkelijk tonen van waardering en een 'sociaal signaal' terug als dank voor alle inbreng. Maar met dat inzicht was voor mij dit experiment voor de volle 100 procent geslaagd.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!