Waarom heb je deze conferentie georganiseerd?
“Dat was in eerste instantie een persoonlijke behoefte. Mode heeft de Fashionweek. Design de Dutch Design Week. Maar er was nog geen multidisciplinair en internationaal designevenement, zoals ik die in het buitenland wel heb gezien. Er gebeurt in Nederland te weinig op dat gebied. En als er al iets gebeurt is het teveel productgericht. Ik wilde een attitude delen, in plaats van een gezamenlijke discipline. En er is goed op gereageerd.”
Je vond direct veel medestanders, die mee hebben geholpen met de organisatie. De LinkedIn-groep had binnen de kortste keren 500 leden. De kaartverkoop liep storm. Verbazingwekkend, vind je dus.
“Dat heeft me zeker verbaasd, maar blijkbaar hing mijn gevoel al langer in de lucht en heb ik het gewoon opgepakt.”
Designers kunnen bijdragen aan oplossingen voor sociaal maatschappelijke problemen. Daar is behoefte aan, zeg je. Dat is ook het uitgangspunt van de conferentie. Waar merk je die behoefte aan?
“Vooral aan het publiek. We hadden veel verschillende sprekers, uit verschillende disciplines, die talloze projecten hebben besproken en dat engagement hebben aangetoond. Er was ook sprake van een mooie mix. Enerzijds abstracte projecten, die mogelijke oplossingen naar de toekomst bieden. Anderzijds ook down to earth projecten. Heel praktisch.”
Noem eens een voorbeeld.
“Neem Dror Benshetrit, een Israëliër die eigenlijk meer industrieel ontwerper is dan designer. Die heeft een soort geometrische structuren ontworpen, (QuaDror, red.) waarmee je op ingenieuze wijze allerlei constructies kunt opbouwen, zoals wanden voor huizen. Tegelijk zijn het een soort gewrichten, waarmee je in ontwikkelingslanden tijdelijke noodhuizen kunt opbouwen.”
Je zegt ook: ‘Als mensheid zijn we het gevoel van vrijblijvendheid voorbij.’ Waarom geldt dat nu meer dan pakweg vijf jaar geleden?
“De economische crisis heeft er flink ingehakt. Iedereen voelt het in zijn of haar portemonnee. De zekerheid is weg. Dat gevoel leeft bij iedereen. Dat zet mensen aan het denken. Designers uit allerlei disciplines denken daarom wellicht meer na over het sociaal potentieel van hun professie. In dat opzicht is de crisis misschien wel een blessing in disguise.”
De conferentie heeft een activistisch karakter. Naast het reguliere programma zijn er ook ‘break out’-sessies, waarin oplossingen worden nagestreefd. Dat mondt uit in een boek. Weet je al hoe dat er uit gaat zien?
“Daar heb ik nog niet helemaal zicht op, maar het zal bol staan van de aanbevelingen. Hoe dan ook, het zal een inspirerend boek worden, dat tevens de opmaak zal zijn naar ‘What Design Can Do’ editie 2012. Inderdaad, er komt een volgende keer.”
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!