Engeland heeft de naam een preutse natie te zijn, en dat is niet onterecht. Kijk maar naar de reclame. Tot 1989 was het verboden op de Engelse tv reclame te maken voor zo’n alledaags product als maandverband. Nadat er eenmaal groen licht gegeven werd, waren de reclame aanvankelijk nogal omzichtig, en de eerste commercials lieten weinig meer zien dan vrouwen die met elkaar spraken over dit heikele onderwerp.
Pas de laatste jaren wordt de reclame voor tampons en verwante producten rondom de menstruatie wat brutaler. Maar omzichtigheid in beeld en taalgebruik blijft geboden. Dat geldt niet alleen voor maandverband, maar ook op voor andere lichaamsgerelateerde producten die met taboes zijn omgeven. De meeste adverteerders beseffen dat. Ze weten dat ze, als ze te ver gaan, een reprimande van de toezichthoudende instanties én klachten van consumenten riskeren.
Maar reclame die te braaf is, wordt al gauw oubollig. Daarom is het raadzaam om te zoeken naar de grenzen van wat toelaatbaar is. Humor kan daarbij helpen. Zo verscheen er onlangs een advertentie van Durex waarop een man te zien was die achtervolgd werd door figuurtjes die spermacellen moesten voorstellen. Een typisch voorbeeld van tongue-in-cheek reclame, waar niemand zich aan kan storen.
<#FONT SIZE=1>Bron: Marketing week<#/FONT>
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!