De Duckstad Twittersoap

Vanochtend werd ik door een van mijn Bikkelhart collega’s gewezen op een ‘tweet’ van Donald Duck, waarin hij vertelt vandaag aan een nieuwe baan te beginnen. Ervaren lezertjes (en wie is dat nou niet) zullen direct snappen dat dit een kansloos verhaal is, aangezien Donald zo ongeveer beroepswerkloze nr. 1 is in Duckstad. En jawel hoor, een aantal tweets later is hij van lopende band geswitcht en heeft hij ‘een verkeerd knopje ingedukt’. Ondertussen is Mickey Mouse druk aan het onderzoeken waar al die kwark op straat vandaan komt en vraagt Katrien zich af wat ze klaar moet maken voor haar etentje met Donald later vanavond…

Verhaallijn
En zo word je – eigenlijk zonder dat je het direct in de gaten hebt –in een heuse verhaallijn getrokken. Alle bekende en minder bekende bewoners van Duckstad spelen een rol in dit concept. In eerste instantie leek het me een wat losse verzameling van grappige (en minder grappige) berichten. Maar de tweets zijn dermate slim gescript en op elkaar afgestemd, dat je langzaam maar zeker in de gaten krijgt dat alles met elkaar verbonden is. Zeker wanneer je de hele ‘Duckstad List’ volgt, waarmee je alle kwetterende twitterende bewoners van Duckstad in een keer bij elkaar hebt. Bij ons op het kantoor is het inmiddels een sport om te raden hoe dit verhaal van vandaag gaat eindigen.

Doel?
En dat is dan ook direct de kracht van deze campagne. Niet zomaar een aantal loze tweets om je eigen merk of product schaamteloos te pluggen naar je volgers. Maar een weldoordacht concept, met als doel … tja wat eigenlijk? In eerste instantie zou je niet denken dat de doelgroep van Donald Duck te vinden is op Twitter. Maar zoals Frank Snijders terecht opmerkt – in zijn overigens uitstekende analyse – is Donald Duck juist ook razend populair onder studenten. En – eerlijk is eerlijk – inmiddels begin ik zelf ook alweer fan te worden van het wel en wee van mijn vroegere helden uit Duckstad.

Online strips
Het initiatief zet wel de deur open voor andere strips en cartoons. Want wat te denken van een dagelijkse dosis Dilbert, Garfield, Sigmund of welke (kranten)cartoon dan ook via Twitter? Ik ben in ieder geval erg benieuwd of we de komende tijd meer van dit soort initiatieven gaan zien. En dan niet alleen omdat het leuk kan zijn ze te volgen, maar vooral ook om te zien welk concept (of zo je wilt business model) er achter schuilt. Want betalen voor je twitterverhalen zal voor de meeste van je 'trouwe' volgers waarschijnlijk te ver gaan...

Ondertussen wacht ik tot het moment dat Donald ontslagen wordt, Mickey ontdekt dat Donald de oorzaak is van al het kwark op straat, en Katrien en Donald vanavond kwark als toetje gaan eten. En ik zal Duckstad’s Oprichter en Burgervader Cornelis Prul eens vragen wat hij van al dit gekwetter … euh … getwitter in ‘zijn’ Duckstad vindt.