Het was geen fijn beeld dat PowNews liet zien vanuit Ter Apel. Een burgemeester die niet met haar handen van een verslaggeefster afblijft. Bezorgde bewoners die een bijeenkomst niet in mogen. En een woedende man die de camera’s van PowNews te lijf gaat: 'Dit is zonder pers, zonder pers.’
Terechte zorgen
De kijker kreeg al snel de indruk dat de overheid zich weinig aantrekt van bewoners die volkomen terechte zorgen hebben. Het probleem waarover werd gesproken, de toegenomen criminaliteit van een deel van de mensen uit het asielzoekerscentrum in Ter Apel, wordt namelijk breed erkend.
De beveiliging binnen het asielzoekerscomplex in Ter Apel was ook al opgeschroefd vanwege de overlast van de groep vluchtelingen uit de zogeheten veilige landen als Marokko en Algerije. Een aantal van hen zou verslaafd zijn aan drugs, personeel voelt zich onveilig, evenals buurtbewoners en winkeliers. Toch werd de bewoners de toegang geweigerd.
Rumoer en gedoe
Geheel in de stijl van PowNews liep het uit de hand. De verslaggever nam een buurtbewoner mee naar binnen, dat mocht niet en er stond rumoer en gedoe, waarbij de burgemeester een centrale rol speelde.
Er blijven wel wat vragen hangen, die we voorlegden aan Arjan Heugens, senior communicatieadviseur bij gemeente Vlagtwedde, waaronder Ter Apel valt.
Waarom was deze bijeenkomst niet voor journalisten toegankelijk?
Heugens: ‘Dit verhaal gaat drie weken terug toen we een inloopbijeenkomst hebben gehouden over het gevoel van veiligheid in Ter Apel. We hadden daar zo’n 40 à 50 mensen verwacht, maar er kwamen er een kleine 100 opdagen. Dat was veel te veel om goed in gesprek te kunnen met die bewoners. We hebben toen besloten om mensen in kleinere groepen uit te nodigen, te beginnen bij degenen die tussen het opvangcentrum en Ter Apel wonen.’
Zonder pers?
‘Ja, we wilden mensen de kans geven om vrij te praten en ervaringen met ons te delen.’
U had ook geen media verwacht? Het is niet raar dat PowNews op zo’n bijeenkomst afkomt.
‘Jawel hoor, we wisten ook dat ze zouden komen, we hebben van tevoren nog contact met ze gehad.’
Had u de bijeenkomst niet wat beter moeten afsluiten met beveiligers bijvoorbeeld, je kon erop rekenen dat ze zich niet zouden laten tegenhouden?
‘Dat hebben we ook gedaan, maar pas na het einde van de bijeenkomst toen iedereen wegging, kwamen ze naar binnen.’
En werden weggestuurd door de burgemeester zelf. Geen fijn beeld. Had u daar als communicatieadviseur niet tussen moeten staan?
‘Misschien wel, maar daar was geen kans toe. Ik stond vlakbij, maar het ging zo snel allemaal. Ze stonden binnen en bewoners die aan de bijeenkomst hadden deelgenomen vonden het niet fijn dat daar journalisten gingen filmen. Een bewoner werd boos, riep “Het is zonder pers.” Het was gebeurd voordat we er erg in hadden.’
Hoe kijkt u erop terug?
'Nou, ik vind het natuurlijk erg vervelend dat er zo’n item op televisie is verschenen, ook al omdat de bijeenkomst verder erg goed verliep. Het gros van de uitgenodigde bewoners heeft zijn zorgen en ervaringen kunnen delen met de aanwezigen, waaronder de politie.'
Wat zou u anders doen, welke lessen heeft u getrokken?
‘Daar vind ik het te vroeg voor om uitspraken over te doen. Dat gaan we eerst intern evalueren.’
