Vannacht droomde ik van de heer Trump. Hij stond voor het Witte Huis. In de verte wapperde een helikopter. Voor hem een boeket microfoons in bonte kleurenpracht. En naast hem een blozende, blinkende, glimmende Rutger Ploum.
Als u verbaast bent, weet u wie Rutger Ploum is. Zo niet, googel hem dan voorzichtig. En klik dan niet op Verkeersschool Rutger Ploum te Venlo. Voor u het weet zit u vast aan tien rijlessen, inclusief examen.
De Ploum naast de Trump van mijn dromen is geen rijschoolhouder, maar advocaat, stemmenwichelaar en partijvoorzitter. Waarom hij naast Trump staat? Dat hoop ik net als u te ontdekken voordat mijn droom een nachtmerrie wordt.
Eerst maar eens luisteren naar wat de heer Trump ons te vertellen heeft. Hij lijkt wat geagiteerd, de president. Ik vang flarden op van verkiezingsfraude, trage posterijen, dubbel getelde stemmen, niet getelde stemmen, stemmen van Republikeinen die naar Democraten gingen. Ik hoor hem over tuig dat relt en plundert, over laffe gouverneurs, onbekwame burgemeesters, brave burgers en verantwoordelijke politieagenten. Het woord burgeroorlog valt. Ik hoor vragen over zijn terugtreden. Over het accepteren van verlies.
Verlies? Maar hij heeft die verkiezingen helemaal niet verloren, smaalt de heer Trump. Er zijn gewoon twee uitslagen. Die van de Democraten en die van de Republikeinen. Hij is van de Republikeinen en toevallig zittend president. Dus tja. Pech voor de Democraten. Four more years.
Aha, droom ik - een toekomstdroom.
Maar waarom staat Rutger Pl...And so I asked my dear friend Roger Ploome here today, onderbreekt de president me. He’s an expert on organizing elections. En hij vertelt hoe het Ploome lukte om de notoire onruststoker Omsick nipt buiten de deur te houden en de griezelige gladstrijker Yougo the Young tot koning van de confessionelen te kronen.
Koning met een blikken kroon, maar toch. Yougo the Young, schampert de president. De man die chaos voor regie houdt. Die voortdurend met niet gehaalde beloftes over testcapaciteit, medicinale mondkapjes, Corona-apps en IC-capaciteit strooit alsof het f****ng fairtrade pepernoten zijn.
Terwijl, mind you, uit de verkiezingsuitslag bleek dat zelfs Omsicks wife op The Young gestemd had. Hoe fout kan een uitslag zijn! Maar toch koopt iedereen het. Dankzij Ploome, die wizard from ah … wherever. Hier lacht de president. Te hard, alsof hij een hand schudt. Stel je voor, zegt hij, dat Melania op Biden…? Maar die zin slikt hij halverwege toch maar weer in.
Nee geadviseerd heeft Ploome hem niet, bij het reframen van de verkiezingsuitslag, zegt de president. ‘But he sure did inspire me a lot.’ Wat ik ervan geleerd heb: zorg dat je de enige bent die de stemmen kan tellen. Zorg dat je een onderzoek naar de gang van zaken kunt stopzetten als de uitslag je niet bevalt. Dan kan je zelfs van een Yougo the Young een Yougo the Great maken. That’s what Roger Ploome did. En dat doen wij nu ook. We maken gewoon gebruik van onze positie.
En trouwens…zijn oog valt op een grote man met een kaal hoofd en een voor eeuwig schuldige blik, schuin achter hem. ‘A lot of people critisized me for not keeping distance. For not wearing my mouthcap. They blame me fot not giving the right example. You know what this guy did at his wedding? You are not gonna believe it. Ask him. Ask Gabbahouse!’
En weg beent de herkozene. Op weg naar vier lange jaren splijtzwampolitiek. De helikopter wenkt. De wereld zwijgt. Het volk blijft verdeeld achter.
