‘Authenticiteit is het tegenwicht van AI’

Wat doe je als merk of als maker, in een wereld waarin kunstmatige content in een handomdraai geproduceerd is, met één prompt? Kun je AI omarmen zonder je ziel te verliezen?

Regisseur en creatief directeur Eelco de Winter van Kaaps Film pleit ervoor dat partijen eerlijk zijn over de inzet van AI. Kaaps Film wil verhalen vertellen die authentiek en dichtbij zijn, over mensen en over merken. ‘Zo komen we tot de kern’, zegt De Winter. ‘Tot het verhaal dat mens en merk verbindt.’

Jij zegt: wij groeien doordat AI groeit. Wat bedoel je daarmee?
‘AI is er, en het gaat niet meer weg. Maar in plaats van angst of weerstand zie ik juist kansen. De opkomst van AI-content maakt heel duidelijk waar onze waarde ligt: in het menselijke. Onze films draaien om herkenbaarheid, emotie en empathie. We spiegelen de echte mens, en dat kun je niet prompten. AI kan miljoenen beelden genereren, maar geen echte verbinding maken. Juist dat maakt wat wij doen relevanter dan ooit.’

Toch worstelen veel bureaus en merken met die balans. Waar ligt volgens jou de grens tussen iets dat goed gemaakt is en iets dat echt is?
‘Dat schimmige middengebied, waarin AI zo goed wordt dat je niet meer ziet wat echt is, dát vind ik gevaarlijk. We moeten eerlijk zijn over wat we maken. Als iets volledig door AI is gegenereerd, prima, alleen maar goed, maar laat de kijker niet denken dat de boodschap vanuit een echt persoon komt. Wij gebruiken AI als hulpmiddel: voor research, scriptontwikkeling, visualisatie. Maar het menselijke contact, de intuïtie, de eerlijkheid, dat kun je niet automatiseren. Dat is de grens.’

Het woord “authenticiteit” wordt te pas en te onpas gebruikt. Wat betekent het echt voor jou?
‘Voor mij is authenticiteit geen buzzword, maar een ambacht. Waar AI kunstmatige intelligentie vertegenwoordigt, staat Kaaps Film voor handwerk, voor het menselijke in het maakproces. Wij voelen de sfeer op de set, we kijken mensen in de ogen, we luisteren. Dat is energie die alleen ontstaat als je er écht bent; fysiek, mentaal en emotioneel.’

Veel merken kiezen voor snelheid en efficiëntie met AI. Wat maakt Kaaps Film dan relevant in zo’n markt?
‘Wij zorgen voor verbinding tussen mens en merk, met echte mensen en echte emoties. Als je een film wilt die aan de andere kant van de weegschaal zit – volledig kunstmatig – dan is AI geweldig. Maar ook daar heb je creatieven nodig die de strategie begrijpen. Uiteindelijk draait alles om raken. En dat lukt alleen als het verhaal geloofwaardig is.’

Je werkt dagelijks met echte mensen. Hoe krijg je hun waarheid op film zonder dat het gekunsteld wordt?
‘Door te luisteren. En dan bedoel ik écht luisteren. Vanuit interesse, zonder oordeel. Als mensen voelen dat ze gezien worden, ontstaat vanzelf ruimte voor eerlijkheid. Die openheid is het fundament van alles wat wij maken.’

Zie je dat merken zelf ook weer meer verlangen naar die echtheid?
‘Absoluut. Creatieven bij bureaus zoeken ons juist op om die focus op de mens. De eindklant moet soms nog even overtuigd worden. Dan vragen wij: wil je een snelle oplossing met stock of AI, of wil je iets waar mensen zich écht in herkennen? Die keuze spreekt meestal voor zich. De kijker voelt het verschil meteen.’

Sommigen zeggen dat AI de creatieve industrie “democratiseert”. Maakt dat jouw werk moeilijker of juist belangrijker?
‘Technologie heeft onze industrie al eerder opgeschud: toen digitale camera’s kwamen, toen editingsoftware betaalbaar werd – iedereen kon ineens filmen. AI is daarin gewoon de volgende grote stap. Maar elke golf van vernieuwing verhoogt de standaard. Mensen willen meer, beter, intenser. En dat is goed nieuws. Want onze kracht ligt in creativiteit, gevoel en vakmanschap. Dat blijft de kern van goed werk.’

Je noemt authenticiteit een vorm van balans. Hoe vertaal je dat in de praktijk?
‘Bij Kaaps draait alles om mensen, voor en achter de camera. Dat zit in hoe we samenwerken, hoe we casten, hoe we klanten begeleiden. We creëren een veilige ruimte waarin iedereen zich open durft te stellen. Zo kom je bij de essentie van iemands verhaal. Dat is de balans: echte mensen, echte emoties, ondersteund door moderne middelen.’

Je eerste film maakte je in Oeganda, voor SOS Kinderdorpen. Wat heeft die ervaring je geleerd over waarheid in film?
‘Die film heeft me gevormd. We werkten met kinderen die in oorlogssituaties hadden geleefd. Ik leerde wat vertrouwen betekent, hoe intens het is als iemand zijn verhaal aan jou toevertrouwt. Dat kun je niet spelen. Die puurheid en emotie, dat is wat ik sinds die tijd altijd heb nagestreefd. En dat lukt alleen als je met respect kijkt en echt luistert.’

Als we vijf jaar vooruitkijken: hoe ziet de creatieve wereld er volgens jou dan uit?
‘Ik verwacht een scherpere tweedeling. Aan de bovenkant: specialisten, sterke creatieven en strategen. Daaronder een brede laag makers die met AI werken om ideeën te realiseren. Er zal meer kunstmatige content zijn, maar óók meer aandacht voor echtheid. De grens van het maakbare schuift op, maar de menselijkheid blijft. Het gaat om balans. Zoals altijd.’