Boeing-ceo Dennis Muilenburg moest in 2019 opstappen na het neerstorten van twee splinternieuwe vliegtuigen door een catastrofale ontwerpfout. Bij die twee ongelukken verloren 346 passagiers en bemanningsleden het leven, 48 méér dan bij de ramp met de MH17.
Muilenburgs communicatiestrategie rond deze rampen kenmerkte zich door een bijna plichtmatig ‘sympathie for those who were affected’ om vervolgens uitgebreid te betogen dat Boeing volledig meewerkt aan het onderzoek en dat ‘de bottom line is dat de 737 Max erg veilig is’. Zie hier en hier.
Het hielp hem niet, Muilenburg moest vertrekken ‘omdat klanten en toezichthouders de besluitvorming van het bedrijf niet langer vertrouwden’.
Sinds 2020 heeft David Calhoun (inmiddels 66 jaar) de taak om het aanzien van Boeing weer op te bouwen, een klus die inmiddels als compleet mislukt kan worden beschouwd. In die krap vier jaar als ceo verdiende hij bij elkaar zo’n 65 miljoen dollar terwijl de netto schuld van Boeing op dit moment op 38,9 miljard dollar wordt geschat. En nog steeds staat de veiligheid van de vliegtuigen die Boeing maakt ter discussie.
Op een hoogte van ongeveer 5 kilometer verloor op 6 januari een nieuwe Boeing 737 Max 9 een paneel dat vastgeschroefd zat in de romp van het vliegtuig. De 171 passagiers zagen tot hun ontzetting plotseling een gapend gat in de zijwand.
David Calhoun hield enkele dagen later een emotionele toespraak waarin hij zich als vader en grootvader voorstelde dat zijn kinderen of kleinkinderen in de twee lege stoelen hadden kunnen zitten naast de plek waar het luik uit de romp was gescheurd.
Voor die toespraak kreeg hij waardering, ook omdat hij sprak over ‘onze fout’ terwijl hij in het verleden vooral de fout bij de piloten van de neergestorte vliegtuigen probeerde te leggen. Het NOS Journaal liet beelden zien van een zwaar aangeslagen Calhoun die met trillende stem duidelijk moeite had uit zijn woorden te komen.
Tot zover een fraai voorbeeld van een topman die zoals het hoort zelf schuld bekent en spreekt in gewone mensentaal met de bijbehorende menselijke emoties.
Maar helaas voor Calhoun kan hij met deze toespraak alleen zijn bedrijf niet redden. Uit een eerste rapport dat de National Transportation Safety Board naar buiten bracht dit weekend blijkt dat er vier bouten ontbraken die het deurpaneel op zijn plek houden
Een toestel van het type Max 9 kost 130 miljoen dollar voor dat geld mag je verwachten dat alle duizenden bouten en moeren op hun plek zitten en zijn vastgedraaid. Er zijn bij Boeing dus nog steeds fundamentele problemen die Calhoun nu al jarenlang niet heeft weten op te lossen.
Een faillissement van het bedrijf wordt nog steeds als ondenkbaar beschouwd: het bedrijf is ‘too big to fail’. De kans dat Calhoun binnenkort de laan uitvliegt is heel wat groter, hoe groot de waardering ook is voor zijn toespraken.
In tegenstelling tot zijn voorganger Muilenberg, die in 1985 als stagiair begon bij Boeing, heeft Calhoun geen levenslange loopbaan in de vliegtuigbouw achter de rug. De zakensite Forbes suggereerde onlangs al dat de reputatie van Boeing gezien de veiligheidsproblemen meer gebaat is bij een leider met een technische achtergrond dan bij een ‘bean counter’ als Calhoun.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!