Marjolein Vendrig (Bever): 'Duurzaamheid moet functioneel zijn'

Jij hebt vóór Bever een tijd bij de ANWB gewerkt, wat voor een organisatie is dat?

‘Nou, dat is een organisatie die heel erg gericht is op het helpen van mensen. De meeste mensen kennen ze met name van de Wegenwacht, maar hun maatschappelijke component is heel erg breed. Ik vind het mooi dat ze commercieel en maatschappelijk combineren en verbinden.’

Was je daarom een interessante kandidaat voor Bever?

‘Nou, ik was vooral inhoudelijk een interessante kandidaat. ANWB heeft natuurlijk echt een grote retailtak. Maar de dualiteit die ik bij de ANWB interessant vond, speelt hier ook. Hoe werkt het maatschappelijke en commerciële hand in hand?’

Je ziet steeds meer merken die het maatschappelijke proberen te verenigen met het commerciële, werkt dat voor elk merk?

‘Het moet wel echt bij je merk passen. Bij sommige merken wordt het er nogal opgeplakt, maar het gaat pas werken als je het doet vanuit je eigen kern. Dán wordt het heel erg gewaardeerd door de consument, want voegt het waarde toe.’

Prikt de consument er doorheen als het er teveel opgeplakt wordt?

‘Deels misschien wel, maar in veel gevallen is het moeilijk om te bepalen wanneer iets nou echt duurzaam is. Wat is het eerlijke verhaal? Ik denk het steeds moeilijker wordt voor consumenten om dat te zien.’

Wat dat betreft hebben jullie misschien wel de ideale doelgroep, want die houden al van de natuur…

‘Zeker, onze kerndoelgroep zit er natuurlijk al heel goed in. En de beweging die we hebben gemaakt sluit daar heel goed op aan. Tegelijkertijd zeggen we ‘Buiten is voor iedereen’ en willen we heel Nederland naar buiten krijgen. Bij die tweede schil sluit het misschien wat minder goed aan. En daarom is het zo belangrijk dat je ook écht toegevoegde waarde biedt met je duurzaamheid. Dan maakt de consument een andere afweging, dan laat hij zijn jas repareren, zodat hij dan geen nieuwe hoeft te kopen.’

Kun je iets vertellen over de heritage van het merk?

We zijn opgericht in 1976 door Fred van Olphen. Hij was natuurfotograaf en maakte veel extreme trips naar het buitenland. Toen hij ontdekte dat het heel moeilijk was om in Nederland goede spullen daarvoor te kopen, heeft hij een winkel in Den Haag geopend. En dat bouwde hij uit naar allemaal kleine specialistische winkels. Sinds 2016 ongeveer heeft het merk een enorme sprong doorgemaakt. Toen is ook de claim ontstaan ‘Niemand is een binnenmens’ en zijn we sterk gegroeid in merkbekendheid en online.

Van wie is Bever nu eigenlijk?

Wij vallen onder Yonderland, dat is een groep van outdoor-retailers in België, Engeland, Luxemburg en Frankrijk. En daarboven zit een private equity bedrijf.’

Dat zinnetje ‘Niemand is een binnenmens’ heeft dat veel gedaan voor jullie merk?

‘Ja, heel veel. Zowel voor de organisatie als naar buiten toe. Het beklijft. Ook mensen die niet bij ons winkelen, kennen er toch ons merk van. Het vertegenwoordigt ook een heldere positionering. En ook al maken we nu een verandering door, we blijven dicht bij de kern:Niemand is een binnenmens.’

Over jullie verduurzaming, hoe is die gegaan?

‘Toen ik hier binnenkwam in 2020 merkte ik dat het merk erg commercieel gestuurd was. We spraken weinig over waar we nou precies voor stonden. Ik was ingestapt om het merk online verder te laten groeien en de doelgroep te verbreden met een breder productassortiment. Maar daardoor verwaterde ons merk een beetje. We hebben weleens gezegd, straks zijn we de volgende V&D, omdat we geen duidelijke positie innemen. Dat we bij wijze van spreken bloemetjesjurken verkopen en mensen niet meer weten dat we een outdoor-retailer zijn. Tegelijk zagen we dat de groei afvlakte. Dus toen besloten we terug naar de kern te gaan. En hebben we de oprichter als voorbeeld genomen; hij begon vanuit expertise. Het moest dus weer gaan over advies in de winkel, goede service, dat soort dingen.’

En hoe is de duurzaamheid in het verhaal terecht gekomen?

‘Omdat we goede producten wilden verkopen, zijn we ook gaan nadenken over het verlengen van de levensduur van onze producten. Dat is eigenlijk de meest duurzame keuze die je kan maken, dat je een product door goed onderhoud en reparaties langer mee laat gaan. En gaandeweg hebben we ook gezegd, duurzaamheid alleen verkoopt niet. Dus hebben we bepaald dat er altijd een win-win-win-situatie in moet zitten. We moeten allereerst zorgdragen voor de natuur. Die moeten we beter achterlaten. Daarnaast moet het een win zijn voor de consument. Wat heeft hij eraan? En er moet natuurlijk een win voor ons zijn, omdat je in the end commercieel verantwoordelijk bent. We kunnen immers alleen investeren in circulaire businessmodellen als we financieel gezond zijn.’

Zijn jullie niet bang dat jullie tweedekansjes kannibaliseren op jullie prachtige, gloednieuwe jassen?

‘Nee. Onze visie is dat onze duurzame services – reparatie, onderhoud, verhuur, terugkopen, het hele pakket – op termijn rendabel moeten gaan worden. Dan zie ik dus ook voor me dat daar straks 50 procent van de omzet vandaan komt. Ik durf het niet te zeggen, maar we zijn erop gericht te leren van hoe het zich ontwikkelt. En tuurlijk kannibaliseert het, maar ik geloof ook dat mensen vaker terugkomen. Tot nu zien we het positief terug in onze cijfers.’

En het private equity geeft jullie de ruimte om te experimenteren?

‘Zeker, we hebben veel geluk, dat we die ruimte krijgen. Wat daarbij helpt, is dat we het continu op een commerciële manier aanpakken. Dus scherp kijken naar de resultaten. Wat is de grove business case, waar werken we naartoe, hoe gaan we dat halen? Dus niet alleen maar doen wat we leuk vinden. Al zijn de startpunten vaak wel intrinsiek gedreven, doordat we erin geloven en er risico in durven te nemen.’

Kun je een voorbeeld noemen van zo’n startpunt?

‘For Future Fridays, daar zijn we in 2021 mee gestart. Als alternatief voor Black Friday, wat bij uitstek gaat over consumeren zonder na te denken over of je iets echt nodig hebt. Daarvan hebben we gezegd, dat past niet bij ons. De eerste keer voerden we gratis kledingreparaties en schoenenonderhoud uit. Het is echt ongelooflijk wat er toen gebeurde. Er stond gewoon een rij voor de deur. Dus vanuit daar zijn we een servicecentrum gaan opzetten, met een eigen naaiatelier.’

Welke initiatieven doen het goed qua resultaat?

‘Onderhoud en reparatie, dat gaat hard. En het recyclen. In onze winkels hebben we een inzamelplek voor outdoor-producten die je niet meer gebruikt. Die geven wij een tweede leven. De afgelopen jaren hebben we daarin bijna een verdubbeling gezien in wat we binnenhalen en een tweede leven geven.

Wat daarbij ongetwijfeld helpt, ‘zijn de verhalen over afgedankte kleding die op tropische stranden terechtkomt. Is dat waarom mensen het eerder naar jullie brengen dan naar die containers op straat?

‘Zeker. Mensen gaan ervan uit dat wij ervoor zorgen dat hun spullen een goed tweede leven krijgen. En daar zijn we dus ook echt scherp op. We kijken of producten een circulair tweede leven krijgen. Slaapmatten bijvoorbeeld zijn vaak verlijmd, die krijg je niet meer uit elkaar. Dan kun je ze verpulveren en in kussens stoppen, maar dat is niet circulair, want daarna kun je er niets meer mee.’

Jullie hebben ook een nieuw soort winkel geopend in Utrecht, kun je daar iets over vertellen?

‘Dat is onze meest circulaire winkel, wat betekent dat nog maar de helft van de winkel bestaat uit nieuwe producten. De andere helft bestaat uit circulaire initiatieven. Dus de diensten waar ik het eerder over had, maar ook de verhuur en tweedekans-producten. En we benaderen die winkel echt vanuit de behoeften van de consument. Als je voor het eerst gaat kamperen bijvoorbeeld, dan wil je misschien niet gelijk alles nieuw kopen. Dan kun je het in Utrecht ook huren. Of je koopt een tweede buitenkans. En we maken ook unieke items daar. We repareren bijvoorbeeld een jas met een rode baan erin zodat het bijna een modieus item wordt. Of gerepareerde schoenen met andere veters.’

Als ik daar een stel tweedehands handschoenen koop die eerst 100 euro kostten, hoe duur zijn ze dan als tweedekans?

‘Dat hangt af van de staat. We geven ook precies aan welke reparaties er plaats hebben gevonden. En het varieert van 70 procent tot 30 procent van de nieuwwaarde.’

Als je naar de horizon kijkt, hoe zie jij de winkels dan voor je over tien jaar?

‘Ik hoop dat onze duurzame services en andere initiatieven dan echt rendabel zijn. En waar we nog in kunnen groeien is om duurzaamheid toegankelijker te maken voor de consument die daar nu nog niet op aangaat. Daarmee bedoel ik, hoe laten we de voordelen van duurzaamheid zien?’

Bedoel je dan de consument duurzaam opvoeden of hem laten zien wat de functionaliteit is?

‘Het laatste is veel belangrijker. Want een consument kun je niet opvoeden in duurzaamheid. Een consument laat zichzelf ook niet opvoeden. En daar zijn we het merk ook niet voor, om met een belerend vingertje te communiceren. Ik denk dat onze rol is om te laten zien welk voordeel duurzaamheid oplevert voor de consument. Wat we doen moet dus allereerst functioneel zijn. Duurzaamheid komt daar achteraan. Daar willen we als merk naartoe bewegen.’