Wat doet een creatief na werktijd om te ontspannen, om zichzelf te verliezen in iets heel anders of om zich weer op te laden voor de volgende klus. Kortom: wat is zijn meest favoriete bezigheid na office hours? Ruben van Dijk, creative director bij Joe Public, tekent. Liefst iedere dag, en bij voorkeur in een museum.
‘Ik hou heel erg van ideeën. Reclame kan je vergelijken met een 100 meter sprint. Iedereen kan die afstand overbruggen, maar wie is de beste sprinter? Ik word dan ook altijd weer blij van een nieuwe briefing, een nieuwe kans om een jaloersmakend goed idee te bedenken.’
‘Dat er in de reclame soms te veel meningen zijn en te veel uit angst gehandeld wordt. Er is nog nooit een standbeeld gemaakt voor een comité. Ik heb liever dat ik opnieuw moet beginnen, dan dat we met een compromis verder gaan.’
‘Daar moet je mee om leren gaan. Het scheelt dat ik hou van nieuwe ideeën bedenken. Daarbij hoort nou eenmaal dat je hoofd soms ook op een hakblok ligt, omdat iedereen wat van jouw ideeën en van jouw werk kan vinden, of zelfs moet vinden. En als je feedback krijgt, betekent dit ook dat je meer tijd hebt om nog iets beters te bedenken. Dus soms is het zo erg niet.’
‘Ik teken en schilder graag. Dan is er is maar één persoon die ik tevreden moet stellen en dat ben ik zelf. Tot nu toe is dat nog niet gelukt overigens, maar het is een leuke uitdaging. Ook is het fijn om iets te doen waar je zichtbaar steeds beter in wordt.
‘Het leek mij als art director handig om goed te kunnen tekenen. Maar dat plan heb ik losgelaten, want het tekenwerk dat ik leuk vind om te doen, is niet echt bruikbaar voor mijn werk.’
‘Ik begon met klassieke tekenlessen, in de hoop dat ik op een gegeven moment genoeg basisvaardigheden zou ontwikkelen om meer vanuit mijn verbeelding te kunnen tekenen. Na een aantal jaar kan ik nog steeds vrij weinig uit mijn verbeelding tekenen en teken ik vooral klassieke portretten waar ik referenties voor gebruik.’
‘Door een hoop YouTube-tutorials te kijken. Het duurde overigens vrij lang voordat ik het ook maar een beetje kon.’
‘Een uitdaging. Daarbij is het een erg fijne oefening om je te leren concentreren. We leven in een wereld die snel gaat, maar als je wil dat iets mooi wordt, werkt haasten averechts. Het is bizar als je bedenkt dat renaissance-kunstenaars soms jaren aan één schilderij werkten. Als ik een paar uur met iets bezig ben, vind ik het al lang.’
‘Er zijn in de geschiedenis van kunst hele mooie dingen gemaakt, deze hangen vaak in musea, maar het probleem van musea is dat er te veel hangt. Ik vind het daardoor heel moeilijk om alles goed in mij op te nemen. Als je een werk natekent, moet je er wel echt goed naar kijken en je dingen afvragen. Wat is de compositie? Waarom zou de maker dat zo hebben gemaakt? De vluchtigheid gaat ervan af en dat is fijn. Het Hermitage is hier een fijn museum voor, die hebben vaak hele mooie exposities en het is er een stuk rustiger dan bijvoorbeeld in het Rijksmuseum.’
‘Poeh, dat zijn er zoveel. Als het puur om tekenen gaat, vind ik het werk van Raphaël erg mooi. Als ik het iets breder trek en niet alleen het technische aspect bekijk, zou ik het allerliefst willen kunnen wat boekillustrator Gustave Doré kon. Zijn beelden ondersteunen vaak verhalen, maar als je één zo’n beeld ziet zou je er ook een heel verhaal bij kunnen schrijven. Mijn favoriete werk is op het moment het schilderij ‘The dead of Ivan the Terrible’ van Repin. Eén beeld dat je overdondert, omdat het zo’n emotioneel moment vastlegt.
Deze rubriek kwam tot stand in samenwerking met StudioStudio.film - creative content production.
