Borre Akkersdijk (ByBorre): 'Ik wil dat er geen troep meer wordt gemaakt'

‘Dat besef (en zelfvertrouwen) is gegroeid, dat zoiets überhaupt mogelijk zou kunnen zijn. Het is nogal een grote gedachte hè. Na mijn afstuderen aan de Design Academy in Eindhoven wilde ik gewoon de beste, maar wel de eerlijke grondstoffen gebruiken. Zo is het begonnen.

Om een metafoor te gebruiken: als je een nieuwe waterkoker wil ontwerpen, haal je om te beginnen een oude uit elkaar om te zien hoe zoiets in elkaar zit. Als je er dan achter komt dat het veel robuuster kan… Mijn generatie en de generaties na mij zijn er ook niet op uit om financieel het onderste uit de kan te halen. Geld is toxic.’

‘Textiel is voor mij altijd een metafoor geweest voor hoe ik naar de wereld kijk. Ik laat zien welke stappen ik daarin heb gemaakt en, vooral, wat ik los heb moeten laten.’

‘Ik hoop van wel. Het zijn alle drie systeembouwers, bij wie de vorm volgt uit de productietechniek. Dat is voor mij de basis van Nederlandse creativiteit: hoe groeit iets, en welk systeem zit daarachter, of zit daar wel een systeem achter?
Wat niet veel mensen weten, is dat ik met Iris in Wamel, vlakbij Tiel, in de kleuterklas heb gezeten.’

‘Ik heb het geluk gehad er een aantal van te hebben mogen ontmoeten. Zoals [de Japanse modeontwerper] Issey Miyake. Er is geen grotere op het gebied van textiel en techniek. Of Giorgio De Mitri van Nike, die bedacht dat de 60.000 toeschouwers in een stadion de kleding van voetballers en atleten ook zouden kunnen dragen - die heeft sportswear gedemocratiseerd. Maar ook Johan Kramer, die (mij) laat zien hoe je heel open, als een jonge jongen, naar de wereld kunt blijven kijken.’

‘Ik heb succes gehad in Japan, en in Azië en Amerika liggen – op termijn – misschien grotere kansen. Maar ik focus vanuit duurzame groei en het creëren van een community nu op Nederland, de Nordics en Italië. Dat is natuurlijker.’

‘Ja, eens. En nee, niet eens. Verandering begint juist bij inspiratie en idealisme. Natuurlijk is de [problematiek in de] textielindustrie supergroot en is het belangrijk dat iedereen uiteindelijk meegaat, maar het begint altijd ergens. Vervolgens is het de vraag hoeveel draagkracht je als persoon hebt en hoe je dat inzet. Maar tegenwoordig denk ik dat niks meer te groot is. Behalve misschien het oplossen van sommige conflicten die al decennia of nog langer woekeren.’

‘Ik denk oprecht dat we nog maar net begonnen zijn. We hebben bewezen dat we echt meedoen, dat we de kwaliteit en het doorzettingsvermogen hebben om dingen te maken die impact hebben en de textielindustrie daadwerkelijk veranderen – door duurzame materialen te maken en het productieproces te digitaliseren en daardoor transparanter en toegankelijk te maken voor iedereen.
Nu is dat op een schaal dat het gezien wordt en geaccepteerd wordt, vervolgens moet het de standaard worden. De afgelopen tien aar stond in het teken van inspireren, nu moeten en kunnen we laten zien dat het écht kan en moeten we iedereen daarin meenemen.’

‘We kennen elkaar sinds ik lang geleden gastlessen over conceptueel denken gaf op de Design Academy in Eindhoven. Hij had toen al de meeste energie in zijn klas. Borre kan mensen goed enthousiasmeren en meekrijgen in een nieuw verhaal. Wat hem en zijn bedrijf bijzonder maken, is dat ze een conservatieve bedrijfstak compleet proberen te innoveren en [dat ze] aantonen dat je met inspiratie, enthousiasme en speelse naïviteit heel ver kan komen.’

‘Eigenlijk is Borre’s verhaal zo logisch. Het is gek dat de textiel- en modewereld nog steeds verre van transparant zijn. Het enige dat je kan doen is steeds weer vernieuwende vormen vinden om hetzelfde verhaal in een andere vorm te vertellen. Van nieuwe collecties tot PR. Van mascotte tot aan een korte film met CreativeNL. Al die communicatie-momenten zijn kansen om weer een nieuwe groep mensen te bereiken, maar dat kan alleen met werkelijk originele en oprechte content.’