Ik val halverwege de eerste spreker ? Roger L. Martin ? binnen in de grote zaal van het CTICC in Kaapstad. #039;" title="publications.htm'">Martin vertelt over wereldwijde concurrentie, geïntegreerd denken, business design en corporate citizenship.
Het enige wat ik van zijn lezing meekrijg is de notie van de balans van verantwoordelijkheden: voor het welslagen van welk project dan ook is het van groot belang om de afspraken tussen opdrachtgever en bureau goed in evenwicht te houden en te zorgen dat de verantwoordelijkheden daar liggen waar ze ook thuishoren. Zo gauw een bureau zich laat verleiden om teveel verantwoordelijkheid op zich te nemen gaat het onherroepelijk een keertje mis. Ik hoop zijn presentatie via Peter Kersten te zijner tijd toch nog te pakken te krijgen, want zijn verhaal zoemde 's middags tijdens de lunchgesprekken nog volop rond.
Beyond fashion
Rond half 10 betreden #039;" title="'">Massimo en Lella Vignelli het podium. Een zeer bijzonder designersechtpaar die dit jaar precies 50 jaar getrouwd zijn en ook 50 jaar samenwerken. Hun standplaats is al heel lang New York, maar ze werken over de gehele wereld en reizen dus nog steeds heel wat af. Hun bureau heet sinds 1971 Vignelli Associates en ze hebben een geweldige portfolio van grafisch en ruimtelijk werk opgebouwd die in hoog tempo voorbijkomt in hun presentatie.
Van de New York Subway System waar ze de huisstijl en alle infographics voor ontwierpen, meubelfabrikant Knoll, American Airlines ? de enige Amerikaanse luchtvaartmaatschappij die sinds 1967 niets aan haar logo, kleuren en lettertypen heeft hoeven veranderen! ? Bloomingdales, de National Parks Authority of America, Benetton en Sisley. Grote merken die mede dankzij de Vignelli's duurzame corporate en brand identities werden.
Ze vertellen over goede klanten en slechte klanten: goede klanten nemen risico's, zijn ondernemers, slechte klanten niet. Klinkt simpel maar ga eens bij jezelf na hoe je eigen klantenportfolio erbij staat. En durf je de risicomijdende klanten eruit te gooien zoals de Vignelli's altijd gedaan hebben?
Massimo's motto is: if you can't find it, design it. Dat hebben ze gedaan. En hoe. 50 jaar werk komt in een krap uur voorbij en wat opvalt is de grote mate van consistentie en de hoge kwaliteit van alles wat ze tonen. Grafisch zowel als ruimtelijk, zeer indrukwekkend. Mijn voormalige partners van BRS Premsela Vonk en #039;" title="www.edendesign.nl'">Eden zijn ongetwijfeld mede beïnvloed door hun werk want ik kom veel overeenkomsten tegen qua mentaliteit, aandacht voor detaillering en de niet aflatende wens om tijdloze en daardoor zeer duurzame oplossingen te bedenken. Hun presentatie wordt onthaald met een staande ovatie.
Star Trek on your desktop
Professor Neil Gershenfeld is de directeur van het #039;" title="'">MIT Centre for Bits and Atoms en neemt het publiek direct mee in een technologische en terminologische roller coaster. Effe schakelen dus! Hij haakt bij het begin van zijn presentatie in op Massimo Vignelli's motto; dit is namelijk precies wat de onderzoekers van dit MIT Centre voortdrijft: de wens om mensen te empoweren om alles wat ze maar kunnen bedenken ook zelf te kunnen vervaardigen. On your desktop!
20 jaar van nu, stelt professor Gershenfeld zijn toehoorders in het vooruitzicht, hebben we op onze desktop niet meer een printer staan, maar een apparaat voor 'molecular digital fabrication'. Een apparaat dat alle denkbare ruimtelijke moleculaire samenstellingen kan produceren, net zo snel als de huidige laserprinters! Personal fabrication is daarbij het sleutelbegrip. Een bizarre gedachte, maar de nanotechnologie die hiermee gemoeid is, is in de laboratoria op dit moment volop in ontwikkeling.
Hij vertelt verder over de manier waarop het MIT dorpen in Afrika bezoekt en daar wetenschappers en dorpsbewoners samen laat werken aan het vinden van oplossingen voor alledaagse problemen waar de Afrikaners mee worstelen. En met behulp van rapid prototyping technieken worden prothesen, tools en andere benodigde objecten ook ter plekke vervaardigd. En wat opvalt in deze zogenaamde #039;" title="'">'fab labs' is dat grass roots inventors en de hooggeleerde dames en heren uit Amerika als gelijkwaardige teamleden samenwerken. Zoals Gershenfeld het formuleert: "we give people modern means of invention instead of readymade solutions." Een veel effectievere methode om tot duurzame verbetering van het leven van vele mensen in achterstandsgebieden te komen dan welke ontwikkelingshulp dan ook!
A product is not a product
Na de lunch komt een illustere reeks productontwerpers aan bod: Jurgen Bey, Hella Jongerius, Jasper Morrison en Jaime Hayon. De eerste drie ondertussen wereldwijd bekend, de laatste een snel rijzende ster uit Spanje waarover ik #039;" title="4389'">hier eerder al schreef omdat zijn werk op dit moment in Rotterdam te zien is.
#039;" title="'">Jurgen Bey neemt ons mee op reis en maakt ons op overtuigende wijze deelgenoot van zijn manier van kijken naar de wereld. Hij vertelt over zijn inspiratiebronnen en idolen en hoopt ooit zelf ook zulke krachtige en overtuigende producten te kunnen ontwikkelen. In veel van de getoonde ideeën klinkt een grote maatschappelijke betrokkenheid door. Tegelijkertijd maakt Bey echter ook objecten die eerder een esthetische en museale kwaliteit hebben dan een praktische of werkelijk relevante. En daar wringt zijn verhaal bij mij dus ook.
Van de vier productontwerpers beheerst #039;" title="index2.htm'">Hella Jongerius het Engels het minst waardoor haar presentatie veel uuhms en korte woordzoekpauzes kent. Haar werk is in Nederland en daarbuiten ondertussen overbekend en veel gelauwerd en wordt beheerst door een tweetal existentiële vragen: 'What makes a product valuable?' en 'Can I add value and personality to existing products?' En dat levert veel verrassende, eigenzinnige en hoogwaardige producten op die vaak slechts in kleine oplagen beschikbaar komen omdat er veel handwerk aan te pas komt, maar soms ook tot de mainstream doordringen zoals de serie Jonsberg vazen die ze voor Ikea maakte in 2005.
#039;" title="'">Jasper Morrison houdt een pleidooi voor terughoudendheid en authenticiteit. Hij is duidelijk geen liefhebber van de overmatige decoratie die veel hippe producten op dit moment kenmerkt. Super Normal is zijn passie. "Anonymous objects are very often much better than objects created by known designers. We should be more aware of our influence on everyday life and design more objects that create an atmosphere without making a fuzz about it." En hij voegt de daad bij het woord in zijn gehele oeuvre. Integer, praktisch en discreet zijn woorden die passen bij de ontwerpen van Morrison. Ze hebben vaak een verstilde schoonheid die vooral manifest wordt in de prachtige afwerking en subtiel lijnenspel. Heel mooi, vind ik persoonlijk.
De middag wordt afgesloten met de passie, de energie en de zeer persoonlijke en ongelofelijk maffe vormwereld van de Spaanse ontwerper #039;" title="about.php'">Jaime Hayon. Barok minimalisme noemt hij het zelf en zijn werk zit inderdaad vol met de dubbelzinnigheden waar Milton Glaser gisteren ook al over vertelde. Werk is voor hem één grote speeltuin en hij vertelt erover met jaloersmakend plezier. Wat heeft deze voormalige skateboarder in korte tijd al veel geproduceerd! Onwaarschijnlijk. Niet alles is even goed doordacht of even geraffineerd uitgewerkt. Daarmee is hij in alles het tegenovergestelde van Jasper Morrison. Maar het plezier, de energie en de vernieuwingsdrift spatten ervan af en het lukt hem ook nog om binnen strakkere kaders van bijvoorbeeld een badkamermeubel-lijn dit gevoel overeind te houden. Heerlijk om te zien en over te horen, hoewel ik 't niet gauw zelf in huis zal halen. Hoewel ik die badkamerlijn wel heel erg mooi vind...
Vanavond de grote Indaba Party met onder andere DJ Diplo uit New York, dus ik ga er weer van tussen. Tot morgen!
Reacties:
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Abonneer nu