Welke van deze drie beweringen is waar?
- Het Rijks Museum gaat zijn koloniale en 17e-eeuwse kunst afstoten en verandert zijn naam in R’ijk. ‘We gaan het grootste museum van Nederland herijken en dat brengen we in de naam tot uitdrukking’, verklaart directeur Taco Dibbits. ‘We varen een andere koers maar we blijven rijk.’
- Het Amsterdam Museum had de term ‘Historisch’ al uit zijn naam geschrapt maar neemt nu ook een nieuwe naam aan: G’eeuw. ‘De term Gouden Eeuw is niet inclusief want betreft alleen de economische en militaire macht en negeert negatieve kanten als armoede, oorlog, dwangarbeid en mensenhandel’ verklaart directeur Judikje Kiers.
- De Hermitage krijgt een andere naam, H’art Museum, om te benadrukken dat het na de breuk met Rusland, waardoor samenwerking met de Hermitage Sint-Petersburg onmogelijk werd, een andere koers is gaan varen. ‘We willen de mensen met onze verhalen in hun hart raken’, verklaart directeur Annabelle Birnie. ‘H’art met een apostrof, omdat we vanuit het hart de nadruk op de kunst willen leggen.’
Wie niet dag en nacht druk is met pitchen op ABN Amro of met een kater van blijdschap of teleurstelling nog op La Croisette hangt, en het nieuws ook maar een béétje volgt, weet dat 3 waar is. Echt waar ja.
En de citaten van Annabelle Birnie zijn letterlijk uit Het Parool van 26 juni 2023.
Er gaan natuurlijk legio namen in de ban als ze alleen nog maar geassocieerd worden met oorlog, ellende en verschrikking. Zo schrapte Bayer na de overname van Monsanto de naam Monsanto en veranderde de naam Arthur Andersen na de nodige schandalen in Accenture.
Als je iets met gas of olie heet, kun je nu ook beter je naam veranderen. De Noorse energiereus Statoil veranderde zijn naam in Equinor, en GDF oftewel Gaz de France Suez veranderde eerder zijn naam in Engie.
En Danish Oil and Natural Gas heet nu Ørsted. Als Shell nóg een keer een zaak tegen Milieudefensie verliest, verandert het oliebedrijf zijn naam in Schulp. Of in S’heart natuurlijk. ‘Omdat we vanuit het hart de nadruk op de olie willen leggen.’
En andere recente naamsveranderingen waren ook niet meer dan logisch. De grote Belgische chocolademaker Isis, het mobielebetalingsbedrijf Isis, de Britse investeringsmaatschappij Isis Equity Partners, het Amerikaanse biotechnologieconcern Isis Pharmaceuticals, het enorme Isis Mobile Wallet, allemaal heel grote bedrijven, en allemaal veranderden zij hun naam om de slechte associaties van terreurorganisatie Isis (ook wel IS) van zich af te schudden.
Iets vergelijkbaars was ook het laatste duwtje voor de naamsverandering van de Amsterdamse Hermitage, legt museumdirecteur Annabelle Birnie uit in Het Parool. Ze moet natuurlijk érgens werken voor nieuwe exposities vandaan halen dus is ze samenwerkingen aangegaan met het Centre Pompidou in Parijs, het British Museum in Londen en het Smithsonian American Art Museum in Washington.
'Toen we spraken over samenwerkingsvormen, hoorden we geregeld: "We willen graag met jullie werken, maar we vinden het ingewikkeld dat jullie naam Hermitage is." Want dat moesten ze dan weer uitleggen aan hun boardmembers en sponsors...'
De merkenbureaus Different Company en Faase2 hebben toen voor haar dat nieuwe H’art Museum bedacht.
Maar los van dat hart – de opgelegde exaltaties dat het museum ‘mensen met haar verhalen in hun hart willen raken’ en ‘vanuit het hart de nadruk op de kunst wil leggen’ komen natuurlijk regelrecht uit de even ambitieuze als nonsensicale PowerPoints waarmee accountstrategen van de bureaus met namen als Different Company en Faase2 de directie van Hermitage Amsterdam hebben overgehaald.
En los van de nietszeggendheid van H’art. H’art of Hart heeft niks onderscheidends. Het blijft niet hangen.
En los van de gezochtheid voor alle volledigheid. Kunst raakt je niet in je hart maar in je ziel dus, juist, in je hersenen. Volgens wetenschappers die dat uitentreuren hebben onderzocht in je emotionele brein, het emotionele hersencentrum oftewel de insula.
En los van de associaties meteen met Heilighartmuseum of Heilig-Hartkerk, genoemd naar het Heilig Hart van Jezus en waarvan er honderden in Europa te vinden zijn.
Los van dat alles. Dat H in de nieuwe naam H’art verwijst natuurlijk nog luid naar Hermitage. Luid? Zeg maar met schreeuwerigheid op stormsterkte. ‘Wees gerust, bezoeker, we hebben die Hermitage-art nog steeds in huis’, lijkt die H te willen zeggen, eh pardon, megafoont die H.
Ik wilde hier nog meer argumenten bijhalen maar het is misschien genoeg om te wijzen op de kunstenaar rond wie H’art medio 2024 haar eerste tentoonstelling met een nieuwe samenwerkingspartner (Centre Pompidou) organiseert, volgens eigen zeggen een ‘klassieke kunstenaarsmonografie’.
Dat is Wassily Kandinsky. Precies, de zo’n beetje bekendste Russische schilder ooit. Het Stedelijk Museum in Amsterdam, Kunstmuseum Den Haag, Boijmans Van Beuningen in Rotterdam en het Van Abbemuseum in Eindhoven bezitten ook veel werken van hem. H’art noemt Kandinsky (1866-1944) een ‘Russisch-Franse schilder’ maar de goede man nam elf jaar voor zijn dood in 1933 op de vlucht voor de nazi’s in Parijs de Franse nationaliteit aan.
En de Hermitage in Sint-Petersburg heeft maar liefst vijf van zijn grootste en beroemdste werken in huis, waaronder de beroemde Composition VI uit 2013.
Meer van Erwin Wijman lees je in Erwin Magazine.
Reacties:
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!