Dille & Kamille-filosofie 2.0
Winkelketen Dille & Kamille sluit dit jaar zijn deuren en webshop op Black Friday en die actie kreeg bijval maar ook kritiek.
‘Misschien ben ik (te) cynisch', schreef iemand op LinkedIn, 'maar is dit niet een weloverwogen marketingkeuze?'
Ja, natuurlijk is het dat.
Een ander op LinkedIn kwam met: ‘Het is een actie, een statement, geen businessmodel.’ Om in één adem te verwijzen naar Patagonia, de heilig verklaarde windjackverkoper die alleen maar goed kan doen volgens half marketingdoenerig Nederland, en die altíjd groen en duurzaam doet zoals deze LinkedInsocialist impliceert.
Want, gaat een ander verder, leidt dat sluiten van de winkels op Black Friday niet tot extra naamsbekendheid van Dille & Kamille waardoor de mensen daar in die andere 364 dagen er juist meer gaan kopen? Omdat ze denken, ik citeer, ‘wauw, die Dille & Kamille, prachtig duurzaam merk, daar ga ik graag naartoe.’
Tja.
Dat is marketing. Daarmee is dat sacrale Patagonia ook groot geworden. De pindakaas van Calvé-doctrine.
Deze planeetredder gaat nog verder: ‘Dus het lijkt mij van belang om te monitoren of dat het gevolg is. En liever nog, het te voorkomen of nu al te bedenken wat Dille & Kamille in dat geval kan doen om te compenseren.’
Jaaaa, Dille & Kamille, laat jij maar eens even zien wat jij doet om een run op je winkels en website op zaterdag 26 november, en in die weken daarna, en misschien nu al, in oktober, tegen te gaan. Sluit je eerder ’s middags? Ga je ’s ochtends later open? Zet je borden bij de ingang dat de spullen die je aanbiedt helemaal niet zo groen en duurzaam zijn als de mensen nu ineens wellicht denken?
Wat een onzin.
Want wat een goeie actie. Ik heb de naam Dille & Kamille de afgelopen week vaker zien langskomen dan in mijn hele leven daarvoor.
Sterker, ik ben vast van plan nu om eens zo’n winkel te bezoeken.
Een 'weloverwogen marketingkeuze' of niet, een ‘statement’ of iets anders, whatever, deze actie geeft het merk meteen ook de nodige ballen.
Dat ze die ook echt nodig hebben, blijkt expliciet uit de term die acteur en schrijver Ramsey Nasr in zijn schotschrift De fundamenten (verschenen in 2021) munt voor de overtuiging dat kunst in tijden van crisis schoonheid en troost zou bieden, zoals we weten een nogal breed gedeelde en levende overtuiging.
‘Dat lijkt me Dille & Kamille-filosofie’, schrijft hij.
Om te vervolgen: ‘Ik bedoel, het kán natuurlijk; maar kunst is veelal ongemakkelijk, weerbarstig, afstotelijk, schokkend. Ze confronteert ons niet zelden met een gitzwarte kant van onszelf die we in het dagelijks bestaan liever afdekken of vergeten. Kunst toont ons hoe complex de wereld is, maakt hem niet gemakkelijker maar gelaagder en meerduidiger, ze doet ons twijfelen aan onze waarheden, ontregelt in plaats van pasklare antwoorden te bieden, en gedijt veeleer op een gevoel van vervreemding dan op bevestiging. Kunst biedt geen zekerheid.’
Dille & Kamille-filosofie. Prachtige term, iedereen weet direct wat Nasr bedoelt.
Maar nu ineens lijkt Dille & Kamille dus zelf haar/zijn eigen Dille & Kamille-filosofie te ontregelen. Of in ieder geval haar/zijn eigen merk meerduidiger te maken, gelaagder, door ons te laten zien dat zíj de wereld ook als complex beschouwt, complexer dan wij allemaal dachten dat Dille & Kamille de wereld vond.
Black Friday krijgt er in ieder geval weer een extra gitzwarte kant bij.
Reacties:
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!
@MO een anonieme reactie beschouw ik als geen reactie dus daarom ook gen reactie mijnerzijds.