Adidas: Impossible is nothing. Johnny Walker: Keep Walking. Interpolis: Glashelder. Achmea ontzorgt. ‘s Lands grootste kruidenier blijft op de kleintjes letten. Levi’s:Go Forth. Volkswagen: It’s ugly but it gets you there. NRC. Onontkoombaar voor wie de nuance zoekt. Sire. De maatschappij dat ben jij. Shell helpt. Vakmanschap is meesterschap. BMW:The ultimate driving machine. The Independent: It is. Are you. Obama:Yes we can.
Creative directors from five top international Amsterdam agencies were invited by the Art Directors Club Nederland to speak about what they love and hate about living and working in Amsterdam, and its creative community. Ron Meijer, creative director and founder of Imagine and Adformatie columnist, reports.
Zolang als de reclame bestaat, worden er al pogingen gedaan om het ongrijpbare van creativiteit onder controle te krijgen. Wat zou het mooi zijn als je je niet meer hoeft over te geven aan dwarse geesten, maar je communicatie in een beheersbaar model kunt gieten, waarvan je de effecten eenvoudig kunt berekenen.
Weet je wat leuk is? We laten twee vrienden aan elkaars bier zitten, waarna de hele tafel geile, grappige en grove synoniemen voor zoenen gaat roepen.
Veel merken zouden beter af zijn met minder marketing. Wat is dat nou weer voor onzin? Een merk moet je toch onderhouden. Precies. Onderhouden. Niet elk jaar verbouwen. En dat is wat teveel merken doen.
Voor wie zoekt is bijna alles online te vinden . En dat heeft onze wereld een stuk transparanter gemaakt. Maar voor wie gevonden wil worden, liggen de kaarten en de kansen anders. Want wie niet naar je zoekt, zal je ook niet vinden.
Een van de sprekers op Marcom 2011 was Byron Sharp, een Australische marketingprofessor die onder andere betoogde dat het succes van merken nauw samenhangt met hun zowel mentale als fysieke aanwezigheid. Dat klonk verdacht veel naar klassieke massamarketing. Dus heb ik hem maar eens even gegoogled.
In het hart van The Economist van 9 juli staat een special report van 14 pagina’s over de toekomst van de nieuwsindustrie. En die raakt ons in dit vak allemaal.
Ook in advertenties en commercials kan er flink worden gelogen en bedrogen. Wat ze echter allemaal gemeen hebben, is dat ze herkenbaar zijn als reclame.
Er was eens héél lang geleden een congres voor computerpioniers waarvoor ik als volstrekte digibeet was uitgenodigd. En niet als luisteraar, maar als spreker.
Onlangs laaide de inmiddels gaapverwekkende discussie weer op. Zijn reclamebureaus te veel op commercials gericht en te weinig op online?