Rob en Nik Sluijs: 'Uiteindelijk maakt creatie het verschil'

Rob Sluijs begon na de Grafische School als werktekenaar. ‘Ik studeerde in Utrecht en liep stage bij Puntkomma in Nijmegen. Negen maanden in een camper bij mijn zus en zwager gewoond,’ herinnert hij zich lachend. Zijn doorbraak kwam via een advertentie voor Adformatie – niet als lezer, maar als maker. ‘Ze zochten bij Puntkomma een ontwerper, dus maakte ik een advertentie met de opmerking: ‘Dit ben ik’. Die advertentie is nooit geplaatst, maar ik kreeg wel de baan.’

Na Campbell-Ewald Postma en Partners volgde een geweldige tijd bij KKBR, een snelgroeiend bureau waar Rob samen met Ton Druppers werkte (met wie hij later het succesvolle bureau DSDS oprichtte). ‘We hebben spraakmakende campagnes kunnen maken zoals ‘Foutje Bedankt!’ voor Reaal, ‘Daar-zou-ik-wel-een-beschuitje-mee-willen-eten’ voor Collectief Beschuit en voor Nederlands Zuivelbureau ‘Met Echte Boter krijg je ze weer aan tafel’, waarbij we onder andere Frank Rijkaard en Rudi Völler herenigd hebben. De gemene deler was vaak de simpelheid, met een fragment uit het dagelijks leven zodat de situatie herkenbaar was voor iedereen.'

Nik groeide op zonder precies te begrijpen wat zijn vader deed. ‘Mijn vader noemde zichzelf een soort zakenman op gympen.’ Toch belandde hij zelf in het vak. Via de TU Delft (‘waar elk idee uitgerekend moest worden’) en later de Willem de Kooning Academie rolde hij in de reclamewereld. ‘Ik was goed in technische vakken, maar miste creativiteit. De Willem de Kooning Academie was voor mij de perfecte opleiding.’ Zijn eerste stappen zette hij bij Fitzroy en Selmore, gevolgd door een stage bij N=5. ‘Mooie tijd, maar op een gegeven moment bleef ik daar toch een beetje ‘de stagiair’. Rob herkent dit. ‘Dat heb ik zeker ook ervaren in mijn vroege carrière. Bij KKBR kreeg ik overigens wél kansen. Je hebt mensen om je heen nodig die je verder helpen.’

Nik maakte de overstap naar België, maakte prijswinnend werk bij Duval Guillaume, INDIE en JWT en keerde later terug naar Fitzroy als creatief directeur. Twee jaar geleden startte hij creatief bureau Happiness Amsterdam, waar hij samen met Joey Boeters o.a. verantwoordelijk is voor de recente Marktplaats-campagnes.

Vroeger vs nu

Het gesprek schiet heen en weer tussen toen en nu. ‘Vroeger koos een klant echt voor je’, zegt Rob. ‘Je zat vaker direct aan tafel bij de directie en kon meebeslissen over de hele campagne inclusief het budgetstuk.’ Nik merkt op dat dat nu anders is. ‘Nu is alles enorm gefragmenteerd, omdat er veel meer kanalen zijn. Je doet tv, radio, print, outdoor, PR, digitaal, socials… Alles kan, maar ook tijd en budgetten zijn gefragmenteerd over al die middelen.’ Zegt Nik. ‘Er is minder vertrouwen en wordt meer getest. Soms ten koste van het creatieve niveau. Meetbare efficiëntie gaat te vaak boven het effect van creativiteit.’ Rob beaamt dat. ‘Wij hadden meer vrijheid. Je kon een idee pitchen en als het goed was, ging het gewoon door.’

Het grootste verschil tussen vader en zoon, zit misschien wel in hun manier van ondernemen. ‘Nik is bedachtzamer,’ zegt Rob. ‘Ik kon goed, misschien wel iets onaangepaster, gedreven op gevoel, onze opdrachtgevers overtuigen. Nik kan dat ook maar pakt het anders aan.’ Nik: ‘Ik luister meer, analyseer meer. Wat heeft de klant nodig? Wat speelt daar intern of in de wereld en hoe spelen wij daar op in?’

De liefde voor het vak is bij beide mannen duidelijk voelbaar. ‘We moeten oppassen dat we tijdens het kerstdiner niet alleen maar over reclame praten,’ lacht Nik. ‘Dit vak blijft ondanks dat het complexer wordt, vooral nog steeds erg leuk. Elke klus is anders. Middelen veranderen. Maar de kern is nog steeds hetzelfde: relevante verhalen maken die mensen raken. Uiteindelijk maakt creatie het verschil.’