Je vult de Johan Cruijff Arena tot de nok toe vol met plastic korrels, en doet dat acht keer. Dat is de dagelijkse hoeveel plastic die in de zeeën en oceanen verdwijnt, rekent Gert-Jan Gruter voor, de wetenschapper gespecialiseerd in wegwerpplastic.
Hij mag tijdens de bijeenkomst in het Tropenmuseum van donderdag enigszins inzichtelijk maken hoe groot het probleem van plasticsoep is. 150 miljard kilo plastic is er al in onze oceanen terechtgekomen en ieder jaar komen daar miljoenen bij. Die kunnen honderden jaren op de zeebodem achterblijven en in het ecosysteem terechtkomen. Er is amper een voorstelling van maken, laat staan oplossingen te verzinnen.
Wie het echt wil ervaren, moet de oceanen of de zee bevaren, zoals Olympisch zeiler Marcelien de Bos. Het plastic is werkelijk overal, vertelt ze aan het publiek van zo’n honderd mensen, en dat levert bijzonder smerige verhalen op. In Spanje ging ze bijna van haar stokje toen ze zich door een weg door de afvalsmurrie moest zeilen.
Uit de oceaan gevist
Niet iedereen bevaart de zeeën en oceanen, de reden voor Dopper, van de hervulbare waterflessen, en het Tropenmuseum om het probleem inzichtelijk te maken. In het eerste Oceanic Plasticarium is letterlijk een deel van de plasticsoep naar Nederland gehaald. In deze kubus die in de monumentale hal van het museum staat, zit zo'n 2700 liter plasticsoep, regelrecht afkomstig uit de Grote Oceaan. Het is in 2018 uit het water gevist door Greenpeace.
‘Mensen zien plastic vervuiling vaak als een immens groot probleem, iets waar je als individu geen invloed op hebt’, zegt Merijn Everaarts, oprichter Dopper en initiatiefnemer van het Oceanic Plasticarium. ‘Met dit kunstwerk willen we dat veranderen.’ Everaarts hoopt dat door gedragsverandering het single-use plastic probleem iets uit een ver verleden wordt. ‘Dat de plasticsoep alleen nog in geschiedenisboeken te vinden is. En misschien in het Tropenmuseum.’
Dopper en het Tropenmuseum hebben overigens geen symbolischere dag kunnen uitkiezen voor de onthulling van het Plasticarium, want vlak voor de bijeenkomst komt het nieuws uit Brussel dat de EU een verbod invoert op plastic rietjes, bestek, borden en roerstaafjes. Nog onvoldoende, volgens de aanwezigen, maar toch een belangrijke stap.
Cradle to cradle
Dopper zet zich al langer in om de bewustzijn van de plasticsoep te vergroten. In Nederland was er op verschillende plekken een plastic wave te zien. In New York plaatste het merk een plastic brug.
Wat doet het merk eigenlijk met zijn eigen plastic flesjes? ‘Die zijn allemaal cradle to cradle-gecertificeerd’, zegt Everaarts kort na de onthulling. ‘Dit houdt in dat we zoveel mogelijk circulair willen produceren en de plastic versie van de flessen 100% recyclen. We hebben in verschillende landen verschillen manieren van inzamelen om te zorgen dat alle flessen weer bij ons terugkomen.’
Hoe gebeurt dat in Nederland? ‘We zijn daar nog niet heel erg actief in en voeren het beleid dat zodra er iets kapot is je naar de supermarkt kunt gaan en nieuwe onderdelen kunt krijgen.’ En als het water uit de Doppers naar plastic gaat smaken, een klacht van sommige consumenten? Niet wegdoen, zegt Everaarts: 'Daar is een goede truc voor. Vul de fles met heet water en azijn, laat hem een dag op zijn kop staan en was hem af. Dan is het verdwenen. Bewaar de fles ook met de dop eraf.'
Het Oceanic Plasticarium blijft tot 15 april in het Tropenmuseum. Daarna reist het door naar Londen om later weer andere landen aan te doen, waar het ook weer in musea wordt tentoongesteld.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!