AI brengt ons van hard naar hart

Ze lieten mij mijn bureau zien: daar stond een vierkant beeldscherm, mijn desktopcomputer, en zo’n groot telefoontoestel. Een vaste set collega’s om mij heen en dat was dan mijn plek voor 40 uur in de week, van 9 tot 5.

Nog helemaal niet zó lang geleden, maar wat is dat nu al anders. Geen desktop meer, maar een laptop. Geen toestel op je bureau, maar Teams of je smartphone. Geen vaste plek, maar lekker floaten door het pand. En niet meer 40 uur van 9 tot 5 op kantoor, maar soms ook gewoon thuis, in een café, en ietsje eerder starten of stoppen als dat jou beter past.

Die leuke collega’s zijn er nog steeds, maar iedere dag een ander groepje aan het eiland.

Grote vragen over AI

Sinds kort heb ik ook een nieuwe, hele fijne, nu al onmisbare collega. Die altijd met me meedenkt, altijd tijd voor me heeft, ieder uur van de dag aan staat en me dingen laat doen die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Jullie raden het misschien al: die nieuwe collega is AI.

Daarmee is onze workforce er eentje geworden van een combinatie tussen mens en machine. En ik kan je vertellen dat dat, voor iemand die in human resources werkt, best een interessant concept is. Als Strategic HR Business Partner houd ik me met name bezig met talentontwikkeling. Daarbij horen ook vraagstukken als welke rol AI daarin speelt en hoe we zorgen dat onze mensen centraal blijven staan.

Want ja, wat biedt het mogelijkheden. Maar het gaat ook in een tempo dat voor de gemiddelde mens soms bijna niet bij te benen is. Er worden grote vragen de wereld in geslingerd als: 'Neemt AI straks al onze banen over?' of 'Zijn er straks nog wel genoeg banen voor junioren?' Grote vragen die ook een reactie oproepen bij mensen: voor sommigen nieuwsgierigheid en enthousiasme, maar voor anderen angst of weerstand. Iets dat soms zelfs kan leiden tot verlamming.

Carrot en stick

Maar de mens is cruciaal in dit proces. Dus verlamming is eigenlijk geen optie. Alleen, hoe krijg je mensen dan mee? In trainingen heb ik het dan vaak over de carrot of de stick. Ga je mensen zelf in beweging laten komen, of ga je ze duwen of dwingen?

Zelf word ik altijd het meest blij van de carrot: een incentive, een toekomstbeeld, een hoopvolle bestemming die de – wellicht turbulente – oversteek waard maakt. Vanuit ons People Team hebben wij een visie voor ogen waarin de mens centraal staat en blijft staan. Hand in hand: mens en machine. Maar wél met focus op wat óns uniek maakt.

Waar we als organisaties jarenlang hebben gehamerd op hard skills, wordt een andere set skills des te belangrijker: onze HEART-skills. Nieuwsgierigheid, creativiteit, empathie, kritisch denken, communicatie, compassie en een goed geweten.

Voor ons als team de uitdaging om deze visie terug te laten komen in alles wat we doen: hoe we mensen aannemen, hoe we onze managers begeleiden en opleiden, de trainingen waarin we mensen leren werken mét AI. Maar dus ook vooral: hoe ontwikkelen we die HEART-skills verder? Want hoe meer wij op dit gebied onze mensen helpen versnellen, hoe groter het verschil dat zij voor klanten kunnen maken.

HEART-skills

Hoe nu verder? We hebben een keuze. Gaan we voor de carrot of de stick? Ik ga voor de carrot. Want verlamming is geen optie. Het moment om in te stappen, als je dat nog niet gedaan hebt, is nú. Dus ga ontdekken wat die onmisbare collega allemaal voor jou kan doen. Maar ook: met welke HEART-skill(s) jij het verschil gaat maken. Hoe ga jij reskillen en upskillen? Welke kant wil jij op en wat heb je daarvoor nodig?

Dus ga ontdekken, ga proberen, ga bouwen. De toekomst is misschien wel menselijker dan ooit, als wij ’m zo maken. It’s in the way we move.

Lisanne van den Bos is Strategic Business Partner Talent Development bij Omnicom Media (voorheen IPG Mediabrands)