Basha de Bruijn: ‘Haters will say I have no recht van spreken’

Deze week was Basha de Bruijn, regisseur van de recente overheidscampagne tegen femicide en verbonden aan Dark Alley Pictures, curator van Random Pic(k) Of The Day For A Week.

Vijf dagen lang deelde zij haar inspiratie op de LinkedIn-pagina van Nils Adriaans en Adformatie (één bijdrage per dag).

De Bruijn over haar week: ‘Ik zou willen dat ik kon zeggen dat ik vaak naar musea ga en daar enorm word geïnspireerd, of dat ik elke week vast naar het filmhuis fiets en dat obscure Japanse cinema uit de jaren ‘60 mij tot creatieve inzichten brengt. Of dat ik mijn creativiteit voed met al die stapels boeken die ik lees… maar dat is niet de realiteit. Veel te vaak word ik opgeslokt door van klus naar klus te leven, mezelf naar een sportklasje te slepen, mijn vrienden te zien, mijn huis op te ruimen, proberen genoeg water te drinken, mijn zusje terug te bellen, de hond uit te laten en – heel jammer maar ook de realiteit – de eindeloze feeds op mijn telefoon.

Ik vind het ontzettend leuk dat jullie mij hebben gevraagd om mee te doen aan deze rubriek, en het was een goede les om even stil te staan en na te denken over wat mij nou écht inspireert in dit hectische en overprikkel(en)de leven.’

Hier haar 5 bijdragen:

1. Podcast: What Went Wrong?

‘Een heerlijke podcast over alles wat er mis is gegaan bij het maken van bekende en beruchte films. Elke aflevering onderzoeken Chris Winterbauer en Lizzy Bassett een iconische filmproductie en bespreken ze alles wat er fout (en goed!) ging tijdens het maken van die film. Elke maandag is het weer een heerlijke kijk in de chaos die ‘het filmmaken’ heet.

Ze doen waanzinnige research, zijn grappig en echte filmnerds. Soms stijgen ze bijna op van enthousiasme als ze weer eens een spannend verhaal te vertellen hebben over een bepaalde filmproductie.

Sinds ik de podcast heb ontdekt, heb ik het gevoel dat Chris en Lizzy mijn vrienden zijn. Toen Chris zijn huis verloor tijdens de branden in LA moest ik daar om huilen – ik heb die mensen nog nooit ontmoet, maar ik heb het gevoel dat ik ze echt kén (onzin natuurlijk).

Ze brengen mij elke week enorm veel plezier en door deze podcast realiseer ik me altijd: iedereen doet maar wat, en zelfs bij de groten der aarde gaat er achter de schermen vaak van alles fout of lopen dingen niet zoals ze moeten. Heerlijk om te horen als je zelf weer eens zit te klooien op je eigen producties.

Een paar van mijn favoriete afleveringen:

- Titanic (what the fuck)
- Howard the Duck (what the duck)
- Roar (dit geloof je gewoon bijna niet)
- Blade Runner (tot tranen toe geroerd door de mooie ode aan Rutger Hauer)
- Lord of the Rings (waanzinnig drieluik over dit iconische drieluik).'

2. De Master Generative AI for Creatives aan LABASAD - 'Ik heb na de middelbare school nooit gestudeerd, dus het hele ‘studeren’ is nieuw, maar ik vind het waanzinnig'

‘In mei ben ik begonnen met een Master Generative AI for Creatives aan The Barcelona School of Arts and Design. Helaas voor mij en mijn klasgenoten is de hele cursus online (er wordt weinig sangria gedronken), maar twee keer per week zitten we allemaal keurig achter de computer om ons onder te dompelen in de wonderenwereld van generatieve AI.

Ik heb echt een ontzettende haat-liefdeverhouding met AI – ik vind er heel veel van. Maar het huiswerk maken, ontdekken, aankooien, op je bek gaan, erachter komen dat je slecht bent in sommige dingen en weer goed in andere, werkt heel inspirerend voor mij. 

Ik heb na de middelbare school nooit gestudeerd, dus het hele ‘studeren’ is nieuw, maar ik vind het waanzinnig.

Naast alle AI inzichten (uitermate fascinerend, doodeng en tegelijkertijd een geweldige tool die iedereen moet leren gebruiken) is het vooral heel leuk om met allerlei creatieven uit verschillende disciplines en landen telkens weer samen te komen. Elke week twee keer les krijgen van mensen zoals Boris Eldagsen en Mauro Cavalletti is echt een cadeau.

Vaak heb ik vlak voor de les (na een lange dag werken) geen zin, maar ik kom er altijd opgeladen (en met veel vraagtekens) weer uit. Iets nieuws leren is denk ik een van de belangrijkste dingen die je aan jezelf kan geven. Of dat nou de borstcrawl, pottenbakken of leren prompten is.’

De Bruijns prompt bij het beeld onder:

A blond girl. A dove on her back. She is wearing a white 50's dress. Melancholic vibe. The girl looks at the dove with a defeated look on her face. Suburban London street. Full Frame photography, Shot from the hip, muted colours except the blood of the dove, natural lighting. Erwin Olaf casting, Agnes Martin simplicity, Frans Hals lighting, Portrait, soft film grain. seed 2642848038 --ar 4:3 --style raw --v 7 --stylize 0

3. De pop girlies en de beste show ooit

‘Ik ga er echt heel erg goed op dat de vrouwelijk artiesten zo lekker gaan op het moment. Chappell Roan, Doechii, Raye, Sabrina Carpenter, Billie Eilish, Charli XCX, Olivia Dean, Dua Lipa en de Nederlandse Maan en Naaz – weinig dingen raken mij meer dan vrouwen die hun stem vinden, en dan al helemaal in muziek.

Veel van de lyrics zijn zo raak, zo slim, grappig, opbeurend, inspirerend, ontroerend. Ze hebben stuk voor stuk iets te zeggen en zijn niet bang om te zijn wie ze zijn. Geen enkele vrouw zou bang moeten zijn om te zijn wie ze is.

Als ik me even niet zo lekker voel, doe ik mijn Pop Mix aan en herinneren zij mij eraan dat iedereen wel íéts te vertellen heeft. Of het nou over de liefde, politiek, angsten, nachten lang feesten of een kinderwens gaat.

Mijn aller-aller-aller-grootste idool Beyoncé doet gelukkig ook nog mee. Iedereen die mij kent, weet hoeveel levenskracht ‘Beyons’ mij al mijn hele leven geeft, en aan iedereen die het wil horen (of niet wil horen) vertel ik trots dat we dezelfde verjaardag delen.

Veel mensen zaten te miepen over het Cowboy Carter-album, maar ik vind het echt een masterpiece. Haar hele oeuvre kwam samen in de Cowboy Carter-show die ik samen met een vriendin in Londen heb gezien. Beste show ooit. Adembenemend en zo’n spektakel.’

De vijf bijdragen van Basha verschijnen hier voor iedereen zichtbaar een voor een, van maandag tot en met vrijdag. Vrijdag staan alle bijdragen ook gebundeld op de site van Adformatie (voor abonnees).

4. De stad Amsterdam – ‘Het is een creatief dorp’

‘Waar ook veel mensen graag over klagen is de stad Amsterdam (‘bij die hippe bakkers snijden ze niet eens je brood!!’ et cetera). En ja, er zijn heel veel problematische dingen op te noemen, en ja, het is druk en er zijn veel toeristen, maar het is ook de stad waar ik mij het meest geborgen voel.

Voor mijn werk kom ik op veel verschillende plekken in de wereld, en hoe te gek sommige andere steden en landen ook zijn; ik kom het liefste terug in Amsterdam.

Haters will say I have no recht van spreken (want ik ben een import-Amsterdammer, ik ben opgegroeid in Haarlem en Almere), maar ik vind dat veel mensen moeten stoppen met zeiken over deze prachtige stad. De meesten (!) van ons hebben het namelijk echt heel erg goed hier.

Het is een creatief dorp, en er gebeuren veel grote, maar vooral ook heel veel kleine mooie dingen. Iemand die dat heel fijn weet te vangen is influencer Julia Koopman.  Wat een heerlijke filmpjes maak die vrouw. Eerlijke en frisse ‘content’ in de stroom van visueel geweld op je feeds. Met een jaloersmakende onbevangen en nieuwsgierigheid creëert ze haar posts.’

5. Onze hond Doja - ‘Naast dat ze ontzettend lief (en grappig!) is, is ze ook een spiegel'

‘De helaas pas overleden Jane Goodall (over inspiratie gesproken!) zegt het zo mooi: “My favourite animal altogether is a dog, because dogs have taught me so much and dogs are so faithful and dogs give unconditional love and I don’t like to think of a world without dogs.”

Drieënhalf jaar geleden hebben mijn liefde en ik onze hond Doja geadopteerd uit Oekraïne. Ze komt uit de oorlog en ze heeft dingen meegemaakt – we weten helaas alleen niet wat, maar dat het heftig is geweest is goed aan haar te zien. 

Voor iemand die niet is opgegroeid met honden was het ongelooflijk wennen toen we haar in huis haalden. Ze volgde mij overal en ik voelde mij zo ontzettend verantwoordelijk voor haar en ik wist niet hoe ik haar kon helpen.

Naast dat ze ontzettend lief (en grappig!) is, is ze ook een spiegel. Wanneer ik gestrest ben, is zij dat ook. Ze is erg snel overprikkeld en soms bekijk ik de wereld door haar gevoelige ogen, oren en neus en denk ik: het is ook véél allemaal - zelfs als je geen getraumatiseerde hond uit Oekraïne bent is het veel.

De dagelijkse wandelingen met haar (altijd hetzelfde rondje, anders is er stress) zijn echt even momenten van bezinning én inspiratie. Ik probeer vaak mijn telefoon thuis te laten en echt even met haar en de stad te zijn (parken vindt ze eng). Het adopteren van een getraumatiseerde hond is echt niet makkelijk, maar ze brengt mij meer dan ik ooit had durven wensen. Ik gun iedereen die liefde en loyaliteit.’

In de week van 20 oktober 2025 (Random Pic(k) Of The Day For A Week verschijnt tweewekelijks) is Sanne Zwaan, oprichter en executive producer van Spark Productions, curator van #RPOTDFAW.