De interesse van Britt Kamphuis (26) voor pr en media begon zo'n vijf jaar geleden op een bijzondere manier: bij het kwijtraken van haar geliefde hangbuikzwijntje Henk. Na een lange zoektocht zette ze een oproep op Facebook, waarna het balletje ging rollen. 'Het werd massaal gedeeld, belandde in de krant en zelfs op televisie bij EditieNL. 'Twee handen op één buik', stond er. Toen dacht ik: wow, dit is dus wat media kan doen.'
Na haar opleiding Fashion & branding aan het Amsterdam Fashion Institute kon ze al vrij gauw als pr-manager bij TBWA\Neboko aan de slag. Hier regelt ze alles rondom de zichtbaarheid van het bureau en het creatieve werk. Van persberichten en cases voor Cannes en ADCN tot media-aandacht voor merken als McDonald’s en Save the Children. Kamphuis: 'Voordat de functie pr-manager er was, was het hier een rommeltje. Iedereen deed een beetje en niemand was echt eindverantwoordelijk. Nu loopt het centraal. Je merkt dat het werkt, we zijn als bureau zichtbaarder.’
Geen verrassingen
PR bij een reclamebureau is volgens haar onmisbaar, ook voor kleinere bureaus. ‘Natuurlijk hangt er een kostenplaatje aan. Wij zijn met 350 man een van de grootste bureaus van Nederland en hebben die ruimte. Maar ook een bureau van vijftig mensen zou ik het aanraden. Positionering is belangrijker dan ooit, zeker in deze tijd waar bureaus het moeilijker hebben. En media-aandacht komt niet altijd vanzelf, je moet er actief achteraan zitten. Ik merk dat veel bureaus pas over het pr-stuk nadenken als de campagne al uit is, maar dan ben je te laat. Bij TBWA zit ik soms al bij de eerste gesprekken aan tafel, nog voordat er een concept ligt. Zo kom je nooit voor verrassingen te staan.'
'Media-aandacht komt niet vanzelf, je moet er achteraan zitten'
Een cliché misschien, maar Kamphuis probeert bij TBWA net dat ene stapje extra te zetten. 'Ik neem veel initiatief, ik merk dat het wordt gewaardeerd. Ik heb bijvoorbeeld de kans gepakt om de pr rondom echt grote campagnes, zoals van McDonald's en Lipton, niet alleen vanuit TBWA, maar ook vanuit het merk zelf te verzorgen. Je ziet daardoor dat de campagnes echt gaan vliegen, met de outdoorcampagne Smells like McDonald’s zorgden we voor wereldwijde media-aandacht.’
Niet geheel onbelangrijk in haar functie: Kamphuis houdt van reclame. Als voorbeeld neemt ze de iconische campagnes van Rolo en Melkunie uit de jaren '90, ver voordat ze was geboren. 'Dertig jaar later zitten ze nog steeds in het geheugen van bijna heel Nederland gegrift. Dat is toch prachtig? Dan maak je als merk echt culturele impact.'
Commerciële merken
Een campagne hoeft van Kamphuis niet per definitie puur maatschappelijk te zijn. 'Natuurlijk is het mooi als het de wereld vooruit helpt, maar het is voor mij geen voorwaarde. Anders zou ik niet bij TBWA, maar bij een bureau als Gardeners werken. Idealiter is het tweeledig: dat je als merk er cultureel én maatschappelijk toe doet - zoals we bijvoorbeeld met onze Telefoonboekje-campagne van Odido lieten zien. Maar eerlijk gezegd draai ik echt warm voor commerciële merken. Daar is vaak meer ruimte om grootschalige pr-impact te maken, mede dankzij de vaak grotere budgetten.’
Kamphuis mag dan paginagroot in Adformatie staan, een volgende move staat bij haar nog niet op de radar. ‘Ik ben totaal niet bezig met een nieuwe stap, helemaal niet bij een ander bureau. Dat durf ik met zekerheid te zeggen. Ook als het over tien jaar toch anders blijkt te zijn, haha. Als ik iets nieuws in de pr ga doen, is het eerder bij een pr-bureau of aan adverteerderszijde. Bij TBWA is het hard werken, maar het voelt echt als een familie. Laatst hebben we onze oud-collega Guus herdacht, hij werkte 29 jaar bij TBWA\Neboko. Het is prachtig om te zien hoeveel collega’s, klanten en oud-medewerkers hun medeleven hebben laten blijken. Het deed me beseffen dat ik hier voorlopig nog wel goed zit.’
Reacties:
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Abonneer nu