Ze liggen onder vuur. Van Omtzigt, van de nieuwe politieke cultuur. Er is geen plek meer voor kunstmist. Geen ruimte voor verhulling.
Alles wat Arie en zijn ministerie aan beleid uitdachten, was onpraktisch, onuitvoerbaar en in alle gevallen veel te laat.
De mediaparanoia, de eer en De Man voor de Djob. Alles was al bekend bij de presentatie van de nieuwe bondscoach.
Columnist Rocco Mooij ziet hoe supermarkten in reclame worstelen met diversiteit. Maar met de scripts kunnen ze alle kanten op. Toch?
Als Kenneth een ei legt - wat voor zo'n zelfvoldaan haantje nog best lastig is – dan moet iedereen luisteren.
Een betere plaats om te leven of eerder een derderangshotel? Welkom in de wereld na corona.
Gelukkig blijken ze bij D66 ook gewoon van deze aarde.
Een oneindig bestuurlijk heelal vol imploderende sterrenstelsels, zwarte gaten en vooral heel veel donkere materie.
Column van Rocco Mooij, die stilstaat bij de Amerikaanse verkiezingen en de nieuwe Nederlandse zuilenstrijd.
Columnist Rocco Mooij kruipt in het hoofd van 'koning kroonkurk'.
'Waarom een rijschoolhouder naast Trump staat? Dat hoop ik te ontdekken voordat mijn droom een nachtmerrie wordt', schrijft Rocco Mooij.
Derksen was met zijn rijke traditie aan misplaatste grappen zo lief voor de kijkcijfers, dat er nooit een reclamebelletje is gaan rinkelen.
‘De verpleegzorgindustrie is in zichzelf gekeerd’, hoor ik een branchevertegenwoordiger slaken. Dat kun je wel zeggen.
Duidelijke regels begrijp ik. Een beetje duidelijke regels niet. En onze minister-president worstelt daar ook mee.
Bij het lezen van de haattweets over Jetten ziet Rocco Mooij de kloof steeds dieper worden. De vraag is of namen en shamen de weg is.
Column van Rocco Mooij over zijn ervaringen als eventhopper uit plichtsbesef.
Een spraakmakend duo. Ik zie u dinsdagavond om 8 uur graag op het balkon om ze toe te zingen.
Column van Rocco Mooij, over de Koningsdag-speech van Willem-Alexander (van de boerenmonarchie Nederland).
Vroeger was het leven simpel. Je had Wiegel. Die was rechts. Dus die haatte je. En je had Van Agt. Een even verdorven sujet.
Op regenachtige zondagen moet ik naar je toe. Even met mijn vingers langs je wijnflessen, met mijn neus tussen je gordijnstoffen...
